Kampie.info
Reisverslag Japan
Naar Tsumago
Tegenwoordig zijn belangrijke Japanse steden met elkaar verbonden door spoorwegen waarover snelle Shinkansen treinen van de ene naar de andere plaats razen. Vroeger was het veel minder eenvoudig om van de ene naar de andere plaats te gaan of om nieuws te verspreiden. Voor dat laatste werd gebruik gemaakt van een zogenaamde postroute, de Kyu-Nakasendo. In de Kiso vallei ligt het dorp Tsumago, een van de dorpen die vroeger aan de postroute lagen. Tegenwoordig kun je vanuit Tsumago een heerlijke wandeling maken over een deel van de oude postroute.
|
Donderdag 21 april 2016 - Wandelen over de oude postroute
 |
Na het ontbijt worden - net als toen we naar Yudanaka toe gingen - de grote tassen en koffers in twee auto's geladen en worden wij met een busje naar het station gebracht. Hier nemen we de trein van kwart over negen. Na een kwartiertje rijden stappen we over op de trein naar Nagano. Dor het raam van de trein zie ik hoe we langs akkers en dorpen rijden. Het valt mij op dat ik in de dorpen veel fietsen zie staan, maar dat ik nog maar weinig fietsers heb gezien. Ook valt het mij op dat er ook op het platteland mensen zijn die een mondkapje dragen. Ik vind dat vreemd, omdat ik er op dat moment nog van uitga dat mensen een mondkapje dragen tegen smog. Later hoor ik dat dat niet de reden is waarom mensen een mondkapje dragen. Mensen dragen geen mondkapje om te voorkomen dat men slechte lucht inademt, maar om te voorkomen dat ze zelf (bijvoorbeeld door te niezen) virussen en bacteriën verspreiden waarvan iemand anders ziek kan worden. Want het zal je maar gebeuren dat je collega zich ziek moet melden omdat jij die collega hebt besmet.
 Donkere wolken boven de heuvels bij Nagiso |
In Nagano stappen we op Nagano Terminal opnieuw over. Dit keer op de trein naar Kiso-Fukushima, een Shinano. Hier stappen we opnieuw over waarna we om half één op het station van Nagiso aankomen. Het eindpunt van onze treinreis en het startpunt van een wandeling. Over een stuk van de oude postroute - de Kyu-Nakasendo - zullen we in ongeveer een uur naar Tsumago lopen. Dat wil zeggen, dat deel van de groep dat gaat lopen. Je kunt er ook voor kiezen om niet lopend met met de bus naar Tsumago te gaan. Ondanks dat het weer vandaag niet echt meewerkt kies ik er voor om te gaan lopen.
 |
De wandeling naar Tsumago over een stukje van de oude postroute is mooi, maar helaas is het vandaag geen mooi wandelweer. Het regent. Soms zachtjes, soms wat harder, maar tijdens de hele wandeling is het geen moment droog.
Als we in Tsumago aankomen gaan we met het groepje wandelaars lunchen aan de rand van het dorp. Hierna hebben we nog ongeveer drie kwartier om het dorp te bekijken. En dat is op dagen dat het mooi en vooral droog weer is misschien wat krap, maar op een dag dat zoals vandaag het water met bakken uit de lucht komt is dat ruim voldoende. Ondanks de regen loop ik toch een tijdje door het dorp. Rum voor de afgesproken tijd ga ik naar het verzamelpunt, het gebouwtje voor toeristische informatie. Toch ben ik al lang niet de eerste. Jammer van de regen.
Vanaf het dorp gaan we naar twee ryokans. Opnieuw gaat een deel lopen en gaat een ander deel met de bus. En opnieuw behoor ik tot de groep lopers. We lopen door de regen, maar gelukkig ook door een mooie omgeving. En ondanks de regen geniet ik van de omgeving.
 Ryokan in Tsumago |
In de ryokan waar ik vannacht zal slapen hebben ze de inrichting een klein beetje aangepast aan de westerse toerist die niet gewend is om tijdens het eten op de grond te moeten zitten. Sinds kort hebben ze lage stoeltjes met een lage rugleuning. Niet echt comfortabel, maar stukken beter dan op de grond zitten. Aan het eind van de middag krijgen we allemaal een kamer toegewezen. En ook in deze ryokan is de kamer veel groter dan ik had verwacht. Zoals gebruikelijk is de kamer eenvoudig ingericht. Een laag tafeltje, maar geen stoel(tje). Wel staat er in de kamer een petroleumkachel. Je bed moet je zelf opmaken. Sterker nog, je bed moet je zelf maken. Maar dat stelt weinig voor. Matje op de grond, dekbed er over heen en een kussentje aan het hoofdeinde en het bed is klaar. Met de ervaring in de vorige ryokan in het achterhoofd leg ik twee matjes over elkaar om iets zachter te liggen. In de ryokan zijn een aantal gezamenlijke toiletten (mannen en vrouwen gescheiden), twee badkamers (één voor mannen en één voor vrouwen) en één ruimte met een aantal wastafels. Helaas regent het buiten nog steeds want ik had graag nog wat meer van de omgeving gezien. In plaats daarvan ga ik in de eetruimte op een laag stoeltje zitten en werk ik mijn reisdagboek bij.
's Avonds eten we in de ryokan. Na het eten kletsen we nog wat. Onder andere over eerder gemaakte reizen, welke reisbegeleiders van Sawadee we kennen en welke reizen we graag nog zouden willen maken.