Kampie.info
Reisverslag Marokko
Deel 2
In september/oktober 2002 heb ik een drieweekse rondreis door Marokko gemaakt. Deze vakantie had ik geboekt bij Summum in Amsterdam. Hieronder staat het tweede deel van een verslag van deze reis:
|
Woensdag 25 september 2002 - Theedrinken bij Dris
We verlaten de Todra-kloof en gaan op weg naar Zagora, een oase in de Dra vallei. Onderweg komen we langs het dorp waar Dris – onze chauffeur – woont. Dris nodigt ons uit om bij hem thuis thee te komen drinken. Een uitnodiging die je natuurlijk niet af kunt wijzen. Zoals gebruikelijk in Marokko trakteert hij ons niet alleen op thee, maar krijgen wij ook amandels en brood met hele lekkere - eigen gemaakte - honing voorgezet.
Onderweg naar Zagora lijkt het goed te merken dat we naar het zuiden gaan. Naar mate de dag vordert wordt het steeds warmer. Het kan ook zijn dat ik er vandaag iets minder goed tegen kan. Ik ben al een paar dagen aan de diarree en werd vanmorgen wakker van de darmkrampen. De rest van de dag heb ik er gelukkig weinig last van.
Donderdag 26 september 2002 - Relaxen in Zagora
Tussen twee reisdagen in besluit ik het vandaag maar eens lekker rustig aan
te doen. ’s Ochtends kan een bezoek gebracht worden aan een zilversmid net
buiten het dorp en een bibliotheek een eindje verderop. Ik ga mee naar de zilversmid om daarna, samen met Ellen, Huub en Frank, terug te lopen naar Zagora. Halverwege onderbreken we de wandeling om even iets te drinken bij het
hotel waar Huub vijf jaar gelden heeft overnacht. Ter plekke besluiten we ’s
avonds met z’n vieren in dit hotel te gaan eten, vooral omdat er pastilla op
de menukaart staat. 
Het bereiden van pastilla vraagt veel tijd en het wordt
daarom alleen op bestelling geserveerd. Aangezien pastilla ook een relatief duur gerecht is moeten we ’s middags al een
deel van het bedrag vooruit betalen. Men wil kennelijk zeker weten dat wij ’s
avonds terug zullen komen.
Terug in Zagora ga ik naar de plaatselijke kapper om me te laten scheren en lig en tijdje aan/in het zwembad bij het hotel. Rond half vier, als de winkels weer open gaan, loop ik Zagora weer in om even mijn e-mail te checken en een paar mailtjes naar Nederland te sturen.
’s Avonds gaan Ellen, Huub, Frank en ik met de taxi naar het restaurant waar we ’s middags pastilla besteld hebben. Het smaakt heerlijk, maar het is veel meer dan wij op kunnen.
Vrijdag 27 september 2002 - door de Hoge Atlas naar Marrakech
We verlaten het hete Zagora en gaan op weg naar de volgende koningsstad, Marrakech. Vanwege de afstand en het feit dat het vandaag waarschijnlijk weer vrij warm zal
worden, vertrekken we al om zeven uur uit Zagora. Onderweg maken we een paar
korte stops om te ontbijten, foto’s te nemen, te lunchen en om een kashba te
bekijken waar een aantal films opgenomen zijn.
Als wij de hoge Atlas in rijden is het daalt de temperatuur naarmate we verder stijgen. Helaas wordt het als we weer gaan dalen ook weer warmer. Toch zal het in Marrakech lang niet zo warm zijn als in Zagora. Rond 18.00 uur komen we aan bij ons hotel in Marrakech.
Zaterdag 28 september - Sightseeing in het veelzijdige Marrakech
De eerste dag in Marrakech. Na in het hotel ontbeten te hebben loop ik, samen met Frank, Marrakech in. Via Jemaa el-Fna lopen we over verschillende souks. ’s Middags eet ik, Frank is ondertussen teruggegaan naar het hotel, in een klein eettentje aan de rand van Jemaa el-Fna, drink twee glazen sinaasappelsap (à 2,50 Dirham) bij een van de vele saptentjes op het plein en slenter vervolgens nog wat door Marrakech.
Rond half drie neem ik een taxi naar het Dar
of Musée Majorelle in de ville nouvelle Gueliz waar ik om drie uur
afgesproken heb met Ellen, Huub en Frank. Helaas is het museum wegens verbouwing
gesloten, maar de tuin is, ondanks het feit dat men druk bezig is om de tuin op
te knappen, erg mooi. Huub en Ellen hebben een fles wijn meegenomen die we met z’n
vieren op een bankje in de tuin soldaat maken. Die ene fles wijn smaakt
eigenlijk wel naar meer. Daarom gaan we naar, de gisteren “ontdekte”
Paris-Marrakech, een bar vlak bij het hotel, om nog iets te drinken.
’s Avonds eet ik eens een keer iets anders dan koeskoes of een tajine gegeten namelijk pizza. Na het eten gaan we nog even naar Paris-Marrakech om iets te drinken. Het is er die avond erg druk. De zaterdagavond is de belangrijkst uitgaansavond voor Marokkanen. Er treden die avond een aantal buikdanseressen op en ik vraag mij af hoeveel van de vrouwelijke aanwezigen ‘aan het werk is’.
Zondag 29 september 2002 - Zwerven door Marrakech
’s Ochtends weer samen met Frank door Marrakech gezworven. We brengen o.a. een bezoek aan het mausoleum van de Saadiërs. Ondanks dat het zeker de moeite van het bezoeken waard is blijven we hier, vanwege de enorme drukte, niet al te lang.
Na eerst nog even naar Nederland gebeld te hebben en mijn e-mail gelezen te hebben zwerf ik ’s middags in mijn eentje door Marrakech waarbij ik o.a. het museum Dar si Said en Maison Tiskiwin bezoek.
’s Avonds eet ik iets bij een van de vele kraampjes op het Jemaa el-Fna. Na
het eten loop ik nog wat over het plein waarna ik tot slot moe maar voldaan het
hotel weer op zoek.
Maandag 30 september - Naar school in Marrakech
Na eerst bij het hotel ontbeten te hebben laten Ellen, Huub, Frank en ik ons met een taxi zo dicht mogelijk in de buurt van de medersa Ben Youssef afzetten. Na de oude koranschool bezocht te hebben, hebben we nog net tijd voor een bezoek aan het museum van Marrakech voordat het museum om 12.30 uur sluit.
De middag breng ik al luierend aan de rand van het zwembad bij het hotel door.
Dinsdag 1 oktober 2002 - Met de bus naar Essaouira
Na drie volle dagen Marrakech wordt het tijd om weer verder te gaan. We verlaten Marrakech en gaan op weg naar Essaouira. De zon laat vandaag lang op zich wachten en onderweg regent het zelfs een beetje. Een voorbode voor naderend onheil?
Als we in Essaouira aankomen en op zoek gaan naar ons hotel, Summum heeft dit
keer in verband met klachten van eerder groepen over het hotel in Essaouira een
ander hotel geboekt, rijden we Essaouira weer uit. Ons hotel, achteraf het
mooiste hotel van deze rondreis, blijkt ruim acht kilometer buiten Essaouira te
liggen. De hele groep is het er over eens dat dit niet acceptabel is. We voelen
ons teveel beperkt in onze mogelijkheden. Even naar het strand lopen, je daarna
omkleden in het hotel om vervolgens het dorp in te lopen is door de afstand niet
mogelijk. We maken ons ongenoegen kenbaar bij Anke. Op korte termijn is er in
elk geval geen alternatief. We zullen dus in elk geval één nacht in dit hotel
moeten slapen. Afgesproken wordt dat Driss ons ’s middags naar Essaouira zal
brengen.
’s Avonds vertelt Anke ons dat er een alternatief is en wel het hotel waar eerdere Summum-groepen overnachten. Maar dat is nu net het hotel waarover in het verleden het meest geklaagd werd. We besluiten in het hotel te blijven. Driss zal een soort pendeldienst tussen het hotel en Essaouira verzorgen.
Woensdag 2 oktober 2002 - Sightseeing in Essaouira
Zoals afgesproken brengt Driss ons ’s ochtends naar Essaouira waarna het
grootste gedeelte van de groep naar het strand gaat. Ik ken mijzelf een beetje
en weet dat ik mij op het strand al snel zal vervelen. Ik besluit Essaouria te
gaan bekijken en loop naar de
haven. Hier is zoveel te zien dat de ochtend voorbij vliegt. Aan het eind
van de ochtend, als de temperatuur weer behoorlijk stijgt, loop ik Essaouira in,
zoek een kapper op en laat me knippen en scheren.
Na geluncht te hebben bekijk de ’s middags de oude vestingwallen van Essaouira.
Donderdag 3 oktober 2002 - Relaxen in Essaouira
De laatste dag in Essaouira, de laatste dag dat wij als groep compleet zijn
en al weer een van de laatste dagen in Marokko. Na in het hotel ontbeten te
hebben 
brengt Driss ons met de bus naar
Essaouira. Samen met ellen, Huub en
Frank loop ik wat door Essaouira. We kopen een klein cadeautje voor Anke, lopen
over de plaatselijke kermis en bij een klein bakkerijtje bestellen we koffie met
gebak.
Na de lunch gaan we uit elkaar. Ik slenter nog wat door Essaouira, check mijn e-mail en als ik tegen het eind van de middag Frank tegen kom drinken we samen nog een paar biertjes bij een van de weinige gelegenheden in Essaouira waar je ook overdag bier kunt krijgen. Hier zitten ook opvallend veel Marokkanen. Zeker geen moslims.
Omdat vanavond de laatste avond is dat we als groep compleet zijn, eten we
met de hele groep in het hotel.
Vrijdag 4 oktober 2002 - Met de bus naar Casablanca
Na eerst ellen en Huub naar hun hotel in Essaouira gebracht te hebben – zij
blijven nog een week – vertrekken we uit Essaouira en gaan op weg naar Casablanca. Onderweg stoppen we in het pottenbakkersdorp Safi en in 
Oualidia. In
Oualidia, een kleine badplaats aan de Atlantische kust, picknicken we op het
strand waarna we gaan zwemmen in een kleine lagune. In de lagune staat op dat
moment een erg sterke stroming. Dit wordt een Marokkaanse vrouw bijna fataal.
Gelukkig weet de plaatselijk bay-watch haar te redden. Na het zwemmen kleden wij
ons om op het strand. Blote mannen en vrouwen op een strand in Marokko! Aan de
blikken van de Marokkanen om ons heen merken we wel dat dit niet gebruikelijk
is. Driss, onze chauffeur, informeert later bij Anke of dit gedrag gebruikelijk
is in Nederland.
Rond half acht, we kunnen het hotel eerst niet vinden, arriveren we bij ons hotel in Casablanca. In de buurt van het hotel zitten geen leuke restaurants – in elk geval heb ik ze niet gezien – maar wel veel fastfood gelegenheden waaronder een Mac Donalds.
Zaterdag 5 oktober - Na een bezoek aan de Hassan II moskee terug naar Nederland
De laatste dag in Marokko. Omdat ons vliegtuig pas ’s middags vertrekt
hebben we ’s ochtends nog voldoende tijd om een Hassan
II moskee te bezoeken. Dit is 
de enige moskee in Marokko waar ook
niet-moslims naar binnen mogen. Wel moet je hier een voor Marokkaanse begrippen
hoge toegangsprijs betalen (100 Dirham) Met het geld dat toeristen in het laatje
brengen hoop men kennelijk in de toekomst de moskee af te kunnen bouwen. De bouw
van de moskee heeft overigens al heel veel geld gekost. Geld dat opgebracht is
door de Marokkaanse bevolking. Persoonlijk heb ik hier gemengde gevoelens bij.
Als je je bijvoorbeeld eens voorstelt dat er op de plek waar nu de moskee staat
een groot ziekenhuis zou staan …………..
Rond half vier vertrekken we, met ongeveer een half uur vertraging, uit Casablanca. Tegen de tijd de we in Frankfurt landen is de vertraging opgelopen tot ongeveer een uur. In het vliegtuig werd passagiers voor verschillende bestemmingen al gemeld dat ze omgeboekt waren naar een andere vlucht, maar Schiphol werd hierbij niet genoemd. We landen in Frankfurt tien minuten nadat ons vliegtuig naar Schiphol volgens vluchtschema had moeten vertrekken. Het vliegtuig blijkt echter nog aan de grond te staan. We haasten ons naar het vliegtuig toe en met de nodige vertraging vertrekken we uit Frankfurt voor de laatste etappe van deze reis, de vlucht naar Schiphol. Als we op Schiphol op onze bagage staan te wachten blijkt een deel van de bagage nog in Frankfurt te staan. Mijn rugzak is gelukkig wel meegekomen.
In de aankomsthal staan mijn ouders al op mij te wachten om mij naar Zwolle te brengen.