Reisverslag Verenigde Staten
(Het diepe zuiden en grote steden)
Houston
Houston is de grootste stad van Texas. De stad ligt in het zuiden van de Verenigde Staten aan de Golf van Mexico. Gemeten naar aantal inwoners is het de vierde stad van de Verenigde Staten en de grootste aan de Golfkust. De stad is in 1836 opgericht door John Kirby Allen en Augustus Chapman Allen en is vernoemd naar de populaire generaal van de Slag bij San Jacinto, Sam Housto.
Houston heeft dankzij een strategische positie ten opzichte van de olievelden in de Golf van Mexico een grote petrochemische industrie. Verder is het Houston-scheepskanaal een van de drukste waterwegen van de VS. Het zorgde voor een grote industriële groei van de stad. Ook zijn er in Houston veel hoofdgebouwen van grote ondernemingen gevestigd. In 1982 werd in Houston het computerbedrijf Compaq Computer opgericht. Het bedrijf hield hier altijd het hoofdkantoor, totdat het in 2002 fuseerde met Hewlett-Packard Company. Nu wordt de hoofdkantoorfunctie gedeeld met Palo Alto, Californië.
Houston is ook de vestigingsplaats van het Lyndon B. Johnson Space Center van de NASA. Van hieruit worden alle missies die de NASA onderneemt gecoördineerd. Houston is ook de aanspreektitel van de capcom, de enige persoon in het vluchtleidingscentrum met wie de astronauten rechtstreeks praten. Daardoor is Houston tevens het eerste woord, dat op de maan werd gesproken. Op 20 juli 1969 sprak Neil Armstrong, de commandant van Apollo 11, de volgende woorden: "Houston, Tranquility Base here. The Eagle has landed." De uitspraak "Houston, we have a problem" wordt vaak voor de grap gemaakt als mensen met een probleem geconfronteerd worden. Het is een onnauwkeurige weergave van "Houston, we've had a problem", een zin die commandant Jim Lovell sprak naar aanleiding van een explosie aan boord van Apollo 13.
|
Dinsdag 27 augustus 2019
Breaking News |
Na een lange reisdag en een eerste verkenning van Houston ben ik gisterenavond als een blok in slaap gevallen. Zoals verwacht wordt ik vanmorgen al vroeg wakker. Alleen is vroeg dit keer wel erg vroeg. Het is net twee uur geweest. Tot half vijf blijf ik in bed liggen. Daarna sta ik op en begin mijn bagage wat te ordenen. Welke spullen wil ik vandaag meenemen in de auto en welke niet? De flessen water die ik gisteren heb gekocht stop ik een een kleine koeltas die ik mee heb genomen. Mijn bedoeling is om tijdens de hele reis een 'noodvoorraad' water en eten in de auto te hebben. Je weet immers maar nooit en als ik bijvoorbeeld autopech krijg op een hete dag in de brandende zon is het toch fijn als je voldoende water bij je hebt. Op de kamer kijk ik naar CNN. Belangrijk nieuws is Dorian. Dit is een orkaan die onderweg lijkt naar Florida en tegen de tijd dat hij daar aankomst mogelijk een categorie 5 orkaan zal zijn. Iets na zessen ga ik ontbijten in het hotel. Na een American breakfast (toast, roerei, bacon, gebakken aardappeltjes, jus d'orange en koffie) begin ik aan mijn dagje Houston.
Hermann park (Houston) |
Ik ben van plan om vanmorgen naar het NASA Space Center te gaan, maar dat gaat vandaag pas op 10.00 uur open. Dit betekent dat ik nog voldoende tijd heb om eerst nog iets anders te gaan doen. Ik rij daarom eerst naar het Hermann Park. Een ritje van zo'n tien minuten. Als ik hier uit de auto stap valt het mij op hoe warm het al is zo vroeg op de dag en hoe hoog de luchtvochtigheid is. Dit merk ook ik als ik mijn fotoapparatuur uit de auto pak en wil beginnen met fotograferen. De overgang van de koele auto en de warme en drukkende buitenlucht heeft tot gevolg dat als wat er aan glas aan camera en objectieven zit direct beslaat. Er zit weinig anders op dan mijn foto spullen uit de tas te halen en ze langzaam op temperatuur te laten komen. Dit kan nog wat worden als ik de komende dagen onderweg ergens wil stoppen om even snel een paar foto's te maken. Ik loop een rondje om McGoven lake door het verder niet heel bijzondere park. Een park dat kennelijk populair is om er een rondje hard te lopen.
Na mijn bezoek aan het Hermann park rij ik naar het Houston Space Center. Een rit van ongeveer een half uur. Als ik om kwart voor tien mijn auto op de parkeerplaats zet staan er nog weinig auto's. En hoewel (volgens info op de website van het NASA Space Center) het bezoekerscentrum pas om tien uur open gaat zie ik al wel mensen naar binnen gaan. Nadat ik vanaf de parkeerplaats een paar foto's het gemaakt van spaceshuttle 'Independence' op 'de rug van' een grote Boeing 747 loop ik naar de ingang. Om lange wachtrijen bij de kassa te vermijden heb ik in Nederland via het internet al een toegangskaartje gekocht. Had niet gehoeven want er staan geen lange rijen. Er staan zelfs geen korte rijen. Ook binnen in het bezoekerscentrum is het nog rustig. Stilte voor de storm?Ik besluit in elk geval gebruik te maken van het geringe aantal bezoekers dat op dit moment al aanwezig is loop ik direct naar het startpunt van de NASA Tram Tour. Met een relatief kleine groep mensen volg ik de rondleiding over een deel van het 1.600 hectare grote terrein. Tijdens de tour bezoeken we o.a. het Mission Control Center waar op dat moment een training gegeven wordt en een hal waar een Saturnus V draagraket te zien is. Na de tour loop ik een tijdje rond door het bezoekerscentrum.
André Kuipers (3de van rechts) |
Bij een grote fotogalerij met foto's van de bemanningen die met verschillende NASA-missies in de ruimte zijn geweest is het even zoeken voordat ik de foto's met Wubbo Ockels en André Kuipers heb gevonden. De ochtend is dan al voorbij. Dus tijd om te gaan lunchen. Na de lunch loop ik naar buiten. Daar wordt ik staat mij een verrassing te wachten. Terwijl ik binnen was is het gaan regenen. En niet zachtjes regenen. Het water komt met bakken uit de lucht. Ik hol naar de auto en rij richting downtown Houston waar ik naar het Gerald D. Hines Waterwall Park wil om foto's te maken. Maar helaas kan ik het park niet vinden. Wat daarbij niet meehielp was dat er in de buurt veel wegwerkzaamheden werden uitgevoerd waardoor veel straten afgesloten waren.
Sculptuur in het Buffalo Bayou park |
Dan maar naar het Buffalo Bayou park om daar een wandeling te maken. De parkeerplaats bij dit park het ik snel gevonden. Maar dan. Het blijkt betaald parkeren te zijn. Hoe werkt dat hier eigenlijk? De eerste automaat waar ik naar toe loop is buiten werking. De tweede doet het wel. Ik voer het kenteken van mijn auto in en probeer met m'n creditcard te betalen. De automaat lijkt mijn creditcard niet te accepteren. Dan maar contant betalen. Maar ook het dollar biljet dat ik aan de automaat aanbied wordt niet geaccepteerd. Wel komt er een bonnetje uit de automaat dat ik het betaald. Later zie ik dat de automaat mijn creditcard wel heeft geaccepteerd en dat ik het parkeertarief (1 dollar!) met mijn creditcard heb betaald. Voor de zekerheid leg ik dit bonnetje achter de voorruit van mijn auto en loop het park in. Niet lang daarna begint het te regenen. Ik ga even schuilen onder een viaduct.
Dakloze vrouw in het Buffalo Bayou Park |
Terwijl ik daar sta zie ik aan de andere kant van het viaduct een zo te zien dakloze vrouw zitten. Al haar spullen passen in een winkelwagen en een grote reistas die naast haar staan. Volgens mij zit zij daar niet te schuilen voor de regen, maar is dit het (vaste?) slaapplek. Even later is het weer droog en schijnt de zon weer. Nadeel daarvan is dan weer dat het direct weer drukkend warm is.
Na de wandeling door het park rij ik naar een supermarkt in de omgeving van het hotel. Hierna rij ik naar het hotel. Na mij opgefrist te hebben ga ik even op het bed liggen lezen. Daarna is het tijd om te gaan eten. Omdat er in de omgeving van het hotel volgens mij geen leuke resaurantjes zijn ga ik eten in het restaurant op de tweede verdieping van het hotel. De pasta smaakt goed, maar valt verkeerd. Ik krijg last van mijn maag. Ik reken af en ga terug naar mijn kamer. Ik ga op bed liggen en val al snel in slaap. Van mijn voornemen om vandaag langer wakker te blijven komt dus niets terecht.
Vandaag gereden afstand: |
Hotel: The Whitehall Hotel 1700 Smith Street 77002 Houston |