Kampie.info
Reisverslag Verenigde Staten
(Het diepe zuiden en grote steden)
Gatlinburg - Asheville
The Great Smoky Mountains vormen een onderdeel van de 2.700 kilometer lange bergketen Appalachian Mountains, een van de oudste bergketens van de wereld. Het landschap is ongeveer 300 miljoen jaar geleden ‘gelift’ door de botsing van de continenten Afrika en Noord-Amerika. Naar alle waarschijnlijkheid waren de bergen destijds ongeveer zes kilometer hoog. Door langdurige erosie-processen is de hoogte in de loop van de eeuwen flink afgenomen. Tegenwoordig zijn er nog 16 pieken die hoger zijn dan 1800 meter. Het park bestaat uit vele berg- en heuvelruggen die van elkaar worden afgescheiden door diepe valleien.
De oorspronkelijke bewoners van dit gebied – de Cherokee Indianen – noemden dit gebied Shaconage, dat betekent ‘de plaats van de blauwe rook’. Deze nevelige waas wordt gevormd door de waterdamp die wordt afgescheiden door de dichte bossen in de bergen en valleien. Great Smoky Mountains National Park is een van de meest gevarieerde ecosystemen ter wereld. Het biedt plaats aan meer dan 4.000 plantensoorten, 130 verschillende boomsoorten, 65 soorten zoogdieren, 230 vogelsoorten, tientallen soorten reptielen. Bijzonder is ook dat er meer soorten salamanders voorkomen dan waar ook elders op de wereld. Het is dan ook niet alleen een Amerikaans Nationaal Park, maar ook een International Biosphere Reserve en een World Heritage Site.
|
Zondag 8 september 2019
 US Highway 441 |
Ik ben al geen uitslaper, maar vanochtend sta ik zelfs voor mijn doen vroeg op. Ik wil vroeg vertrekken uit Gatlinburg en hoop dat onderweg wat foto's te kunnen maken van heuvels in mooi ochtendlicht met daartussen de nevel waaraan de smokies hun naam te danken hebben. Vroeg wakker worden was overigens geen probleem. Slapen was dat vannacht, net als een nacht eerder, wel. De airco op de kamer blies niet alleen een constante koude luchtstroom over het bed, maar leek ook met enige regelmaat op hol te slaan. Op die momenten leek het geluid van de airco op dat van een opstijgend vliegtuig. Afgelopen nacht heb ik daarom met oordoppen in geslapen achter een dijkje dat ik aan de rand van het grote tweepersoonsbed had gemaakt van mijn reistrolley en een paar kussens. Vlak achter deze rand lag ik in de luwte en had ik geen last van de koude luchtstroom.
 Edelhert |
Om zeven uur check ik uit in het hotel. De man achter de balie kijkt verrast als ik hem over de op hol slaande airco en de poolwind die diezelfde airco vlak over het bed blaast. Hij noteert mijn opmerking en zegt er een monteur na te laten kijken. Voor de volgende gast hoop ik dat hij dat heeft gedaan en dat de monteur het probleem heeft kunnen verhelpen. Na uitgecheckt te hebben leg ik mijn spullen in de auto en rij ik een klein stukje naar The Pancake House om daar te gaan ontbijten. Dit keer kies ik niet voor pannenkoeken, maar voor een omelet met kaas en bacon. Een goed begin van de dag. Een half uurtje later rij ik over de US Highway 441 Gatlinburg uit en en ga ik op weg naar wat volgens sommigen de mooiste weg in de Verenigde Staten is, de Blue Ridge Parkway. De route naar de Blue Ridge Parkway toe vind ik al zeer de moeite waard. Het lukt mij dan ook niet om, zoals het navigatiesysteem aangeeft, in een uur naar de Blue Ridge Parkway te rijden. Door de vele foto stops doe ik er ruim anderhalf uur over. Dankzij het feit dat ik vroeg ben vertrokken lukt het mij, zoals ik had gehoopt, een aantal mooie foto's te maken van tussen de heuvels hangende nevel. En dat terwijl nog niet eens in de Smokies ben. Maar de mooiste foto stop maak ik vlak voordat ik bij de Blue Ridge Parkway ben. Vlak langs de weg loopt een groepje edelherten. Vijf vrouwtjes en één mannetje. Is dit een in het wild levende kudde? Ik twijfel. Want een van de vrouwtjes heeft oormerken in beide oren en een band om haar nek waar een zender aan lijkt te zitten.
 Blue Ridge Mountains |
Als de vrouwtjes de weg overgestoken zijn en het mannetje is het bos is verdwenen stap ik weer in de auto er rij verder. Iets over negen ben ik bij de meest zuidelijke ingang van de Blue Ridge Parkway. Een groot deel van de rest van de dag rij ik genietend van het landschap over de Blue Ridge Parkway. Met enige regelmaat stop ik op parkeerplaatsen lang de weg waar ik geniet van het mooie landschap dat ik op foto's probeer vast te leggen. In het begin lukt dat goed, maar naarmate de dag vordert en de kracht van de zon toeneemt, verdwijnt de mist tussen de heuvels, wordt het licht harder en stijgt de temperatuur naar grote hoogte. Ook wordt het gedurende de ochtend drukker op de Blue Ridge Parkway. Veel auto's en motoren en een enkele fietser. Vooral voor die laatste groep lijkt het mij niet prettig dat de Blue Ridge Parkway met enige niet om maar door heuvels loopt. Oftewel; Tunnels. Sommigen zo kort dat je aan het begin van de tunnel al licht aan het eind van de tunnel ziet, sommigen langer. Maar allemaal zijn ze onverlicht. En dat lijkt me niet prettig als je op de fiets bent.
 Upper Falls |
In de loop van de ochtend maak ik een wandeling van ongeveer een half uur naar een uitzichtpunt en aan het begin van de middag maak ik een langere wandeling naar The Upper Falls. Het blijkt meer een stroomversnelling over grote rotsblokken te zijn dan een waterval. Maar de wandeling is zeker de moeite waard. Na deze laatste wandeling rij ik naar Asheville en meer in het bijzonder naar het Biltmore Estate. Een vriendelijk Amerikaanse die ik vandaag sprak gaf mij het advies om daar naar toe te gaan. Maar als ik ter plekke zie dat de entreeprijs maar liefst 69 dollar is, zie ik af van een bezoek aan dit landhuis en rij ik door naar het hotel.
Na mijn spullen op de kamer gelegd te hebben loop ik het hotel weer uit en rij ik met de auto naar downtown Asheville. Ik parkeer aan de rand van het centrum en ga lopend verder. Als ik een gezellig uitziend terrasje bij een Aziatisch restaurantje zie realiseer ik me dat ik ondanks het vroeg uur - het is net vijf uur - best al wel trek heb. Ik ga op het terras zitten en bestel een noedelsoep en een cola. Dit is ook een mooi moment op mijn dagboek bij te werken.
 Familia Chacón |
Met een bijgewerkt dagboek en een volle maag loop ik even later door het verrassend leuke centrum van Asheville. Als ik langs de St. Lawrance basiliek loop gaat deze net uit. Zo te zien is de dienst goed bezocht. Een kijkend naar de grootte van de auto's waar veel kerkbezoekers instappen goed het goed met katholiek Asheville. wat mij ook opvalt is het grote aantal auto's zonder kentekenplaat aan de voorkant. Kennelijk is het in North Carolina, net als in veel anderer staten, niet verplicht om een kentekenplaat aan de voorkant van de auto te bevestigen. Mijn huurauto met een kentekenplaat van de staat Arkansas heeft ook geen ketekenplaat aan de voorkant. Dat biedt ruimte voor creativiteit en voor de familie Chacón om hun geloof te betuigen.
 Asheville |
Lopend door de stad ontmoet ik een aantal interessante mensen met wie ik leuke gesprekken voer. Zo praat ik met een jongeman die met een spiegelrefelxcamera foto's vanaf statief aan het maken is terwijl een vrouw staat toe te kijken over onze gezamenlijke passie; Fotografie. De man blijkt net begonnen te zijn met een fotografie opleiding en de vrouw is zijn vriendin. Op een terras raak ik in gesprek met drie vrouwen waarvan er eentje in april samen met haar ouders naar Europa gaat waar ze van Zwitserland over de Rijn naar Nederland zal reizen. Na deze Rijncruise hebben ze via Airbnb en huis in Amsterdam geboekt voor een paar dagen Amerstam en omgeving. Haar ouders willen naar de Keukenhof, zij wil liever naar een coffeeshop.
Na een leuke avond in Ashivelle rij ik terug naar het hotel. Onderweg stop ik bij een tankstation om de tank van mijn auto vol te gooien. In de shop koop ik wat lekkers, muffins en Fanta, om morgen ergens langs de Blue Ridge Parkway te lunchen. Ook koop ik een fles met vier liter water om mijn weatervoorraad aan te vullen. Hierna ben ik klaar voor de volgende dag.
Vandaag gereden afstand: |
Hotel: Holiday Inn Asheville Biltmore 435 Smokey Park Highway Asheville |