Kampie.info
Reisverslag Verenigde Staten
(Het diepe zuiden en grote steden)
Schiphol - Houston
Vanaf Schiphol vlieg ik met United Airlines (vaak afgekort tot United) rechtstreeks naar Houston, een vlucht van ruim tien uur. United Airlines is een van de grote Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen. Sinds 1 oktober 2010 is United Airlines gefuseerd met Continental Airlines tot één luchtvaartmaatschappij met de naam van United en het logo van Continental.
United is voortgekomen uit Varney Air Lines, het luchtpostbedrijf van luchtvaartpionier Walter Varney (1888-1967). Varney en zijn zakenpartner Louis Mueller waren in 1934 ook de oprichter van Varney Speed Lines, de voorloper van Continental Airlines. Het bedrijf begon op 6 april 1926 met het vervoer van post en was daarmee het eerste luchtvaartbedrijf dat een geregelde dienst uitvoerde.
|
Dinsdag 27 augustus 2019
Nog voordat ik opsta pak ik mijn telefoon en open de app 'Check my trip' om te kijken of er nieuws is over mijn vlucht naar Houston. En dat is er. De vertrektijd van vlucht UA21 is gewijzigd van 11.05 uur in 11.35 uur. Ik hoef mij dus niet te haasten. Om kwart over acht loop ik naar de lobby van het hotel om uit te checken. En dat gaat hier heel eenvoudig. Gewoon je sleutelkaart door een sleuf aan de bovenkant in een doorzichtige box laten vallen en je bent klaar. Wachtend op de pendelbus ga ik voor het hotel in de ochtendzon zitten lezen. Om half acht stap ik in de pendelbus naar Schiphol. Een ritje van ongeveer tien minuten. Het is niet druk bij de incheckbalie en ook bij de security check hoef ik niet lang te wachten. Nu eerst maar eens ontbijten. Bij Lounge 3 koop ik een broodje met tonijnsalade en een medium latte.
In verband met mijn lengte probeer ik voor elke vlucht een stoel met extra beenruimte te reserveren. Voor deze vlucht bleek dat United Airlines in de economy class geen stoelen met extra beenruimte heeft. Alle stoelen met extra beenruimte zitten in de Economy Plus klasse. Voor een meerprijs van 205 dollar heb ik daarom een Economy Plus stoel met extra beenruimte gereserveerd. Bijkomend voordeel ten opzichte van een stoel met extra beenruimte in de economy klasse (zoals ik op de terugvlucht bij Lufthansa heb) is dat deze stoel niet alleen meer beenruimte biedt, maar ook een beter zitcomfort doordat de stoel ook breder is dan de standaard stoelen.
 |
Omdat ik bij een nooduitgang zit krijg ik voor vertrek van een stewardess de vraag of ik in geval van nood wil helpen. Onder helpen verstaat zij dat ik er dan voor moet zorgen dat zij veilig het vliegtuig kan verlaten. Tijdens de vlucht naar Houston lees ik de laatste hoofdstukken in 'Mijn Amerika' van Mart Smeets. Daarna lees ik 'Makkelijk leven' van Herman Koch. Dit boek was in 2017 het boekenweekgeschenk. In man tas zitten een paar nog ongelezen boekweekgeschenken waaronder dit boek. Tegen de tijd dat we in Houston landen heb ik het boek uitgelezen en laat ik het achter in het vliegtuig.
Op het George Bush Intercontinental Airport in Houston scan ik mijn paspoort, beantwoord bij een automaat een paar vragen en leg mijn vingers op een plaat om vingerafdrukken te laten maken. Als laatste moet ik een foto laten maken. Maar voordat ik goed door heb hoe dit apparaat werkt is de foto al genomen en sta ik door mijn bovengemiddelde lengte half onthoofd op de foto. Ben benieuwd of dit nog voor problemen gaat zorgen bij de douane. Samen met een aantal anderen wordt ik bij de douane uit de lange wachtrij gehaald en meegenomen naar een andere balie. De vrouwelijke douanebeambte stelt mij wat vragen en wil het document met de foto (waarop ik half onthoofd sta) hebben. Ze kijkt enigszins verbaast naar de foto en daarna naar mij. Hierna begint ze te lachen en vraagt me hoe lang ik ben. Het feit dat ik nauwelijks herkenbaar half onthoofd op de foto sta lijkt ze geen probleem te vinden. Wel wil ze weten wat ik in de Verenigde Staten ga doen. Als ik haar mijn reisplannen vertel reageert zijn met toenemende verbazing. Hierna is het tijd om mijn tas op te halen. Tegen de tijd dat ik bij de bagageband ben is die helemaal leeg. Of moet de bagage nog komen? Een medewerkster van de luchthaven vraagt me met welke vlucht ik aangekomen ben en wijst vervolgens op een aantal koffers en tassen die een eindje verderop staan. Ook mijn tas staat daar tussen.
 Jeep Cherokee |
Met een pendelbus van verschillende autoverhuurbedrijven ga ik naar een locatie zo'n tien minuten rijden van het vliegveld waar meerdere autoverhuurbedrijven gevestigd zijn. Hier meld ik mij bij de balie van Alamo. Nadat de administratie op orde is moet ik ter plekke te meerkosten betalen die Alamo in rekening brengt omdat ik de auto op een andere locatie (Washington) inlever. Op de factuur van Tioga stond dat de one-way kosten 500 dollar zijn. Exclusief lokale tax. Bij het boeken van de reis heb ik niet gevraagd hoe hoog de lokale belasting is. Dit is immers de Verenigde staten. Het land met de kleine overheid en de lage belastingen. Dat valt even tegen. Alles bij elkaar betaal ik ruim 26% aan lokale belastingen. Dit komt neer op een bedrag van bijna 140 dollar. Als ik dat tegen de vrouw achter de balie zegt zegt zij alleen maar 'That's the way we do it here'. Een echtpaar dat ik later tijdens deze vakantie spreek begint te lachten als ik tegen hen begin over deze onverwacht hoge belastingen. Hun verklaring hiervoor is dat de mensen die auto's huren vaak geen stemrecht hebben in de regio waar zij de auto huren. Dit is dus een belasting die geen stemmen kost.
Als alles is geregeld meld ik mij een verdieping hoger mijn mijn auto op de halen. Ik heb een 'Full size 4d' geboekt. Hieronder vallen auto's zoals de Ford Fusion. De man wijst naar een zwarte Jeep Cherokee die een eindje verderop staat en geeft aan dat ik die mee mag nemen. Niet verkeerd. Ik leg mijn tas achterin en neem plaats achter het stuur. Uit mijn rugzak haal ik een telefoonhouder die ik achter de voorruit bevestig. Ik bevestig mijn telefoon en sluit de telefoon via een USB-kabel aan. Hierdoor kan ik in de auto lekker naar de muziek luisteren die ik speciaal voor deze vakantie op de telefoon heb gezet. Voor deze eerste dag kies ik voor lekkere rockabilly muziek van de Stray Cats. Tot slot start ik de app Maps.me op. Thuis heb ik in deze app al verschillende locaties opgeslagen waar ik tijdens deze reis naar toe wil waaronder alle hotels waar ik zal overnachten. In de lijst kies ik voor het Whitehall in Houston. Nu ben ik klaar om te vertrekken.
 Houston |
Even later rij ik over de Interstate 69 naar Houston. Zonder al te veel moeite bereik ik het hotel. Maar dan. Op een kruispunt zie ik het hotel links voor me. Ik sla linksaf en rij langs het hotel. Maar waar zet ik de auto naar? Maar even een rondje om het hotel rijden? Nee dus. De straten zijn allemaal eenrichtingsstraten en voor ik het door heb rij ik weer op een van de grotere wegen die dwars door de stad lopen. Gelukkig berekend Maps.me al snel een route terug naar het hotel. Dit keer kom ik van de juiste kant aangereden en even later parkeer ik naast het hotel. Na mijn spullen uit de auto gepakt te hebben geef ik de sleutel aan de valet en loop ik het hotel in om in te checken.
Na mijn spullen op de kamer gelegd te hebben loop ik hotel uit om de omgeving van het hotel te verkennen. Een weinig insprirerende omgeveving met veel sfeerloze hoogbouw. Vooral veel kantoren en hotels. Maar geen leuke restaurants of barretjes. In een supermarkt waar klant afwisselend in het Spaans en het Engels te woord worden gestaan koop ik een paar flessen water en wat mueslirepen. Hierna loop ik terug naar het hotel. Het is inmiddels 20.00 uur plaatselijke tijd,n 3.00 uur Nederlandse tijd. Ik voel met nog redelijk fit. Alleen een beetje hoofdpijn. Maar na in het hotel gegeten te hebben komt 'de man met de hamer'. Tijd om naar bed te gaan.
Hotel: |