Kampie.info
Reisverslag Verenigde Staten
(Het diepe zuiden en grote steden)
Asheville - Peaks of Otter Lodge
De Peaks of Otter zijn drie bergtoppen in de Blue Ridge Mountains , met uitzicht op de stad Bedford, Virginia, dat 14 kilometer naar het zuidoosten ligt langs State Route 43. Deze pieken zijn Sharp Top, Flat Top en Harkening Hill. Het kunstmatige Abbott-meer ligt in de vallei tussen de drie pieken, achter de Peaks of Otter Lodge en het restaurant. Thomas Jefferson schreef ooit dat 'de bergen van de Blue Ridge, en hiervan de Peaks of Otter, naar verluidt van een grotere hoogte zijn, gemeten vanaf hun basis, dan alle andere in ons land, en misschien in Noord-Amerika'. Natuurlijk bleek dit later niet het geval te zijn, maar niet voordat Virginia stenen van de toppen had gestuurd als onderdeel van het Washington Monument.
In 1834 werd de eerste lokale herberg opgericht door Polly Wood, een weduwnaar die een 'Ordinary' in haar blokhut opende waar kolonisten konden overnachten en een warme maaltijd konden krijgen. Tegen de jaren 1870 had Benjamin Wilkes het beroemde Mons Hotel geopend, en de Peaks of Otter was de thuisbasis van meer dan 20 gezinnen, een school, een kerk en het hotel. Een van de families was de Johnson-familie, die tot de jaren 1930 drie generaties lang op de nu beschermde boerderij van Johnson woonde. Tegen het begin van de 20e eeuw werden de Peaks of Otter een populaire lokale toeristische plek en werden vooral opgemerkt door de National Park Service . Abbott Lake, het meer aan de voet van de pieken, werd door de mens gemaakt en gemaakt in 1964 samen met de officiële Peaks of Otter Lodge, die nog steeds bestaat.
|
Maandag 9 september 2019
 De Blue Ridge Mountains bij Asheville |
Gisteren heeft mijn plan om door vroeg te vertrekken mooie foto's te kunnen maken van het heuvellandschap met tussen de heuvels hangende nevel goed gewerkt. Dat wil ik vandaag nog wel een keer. Ik sta daarom vroeg op. Maar ja, voor een ochtendmens zoals ik is dat eigenlijk niets bijzonders. Na in het hotel ontbeten te hebben vertrek ik om kwart over zeven. Niet veel later rij ik weer op de Blue Ridge Parkway. Maar het lijkt erop dat ik toch te laat vertrokken ben. De zon schijnt al krachtig en heeft de nevel tussen de heuvels al verdreven. Dat neemt niet weg dat rijden over de Blue Ridge Parkway een mooie belevenis is. Het valt mij op dat het vandaag veel minder druk is op de parkway. Dan realiseer ik me dat het gisteren zondag was en er toen waarschijnlijk meer mensen op de weg reden die er een dag of weekend op uit trokken. Vanmorgen zie ik maar een paar auto's, een enkele motorrijder. Opvallend genoeg zie ik vandaag wel meer fietsers. Zouden die gisteren de relatieve drukte op de Blue Ridge Parkway gemeden hebben?
 Crabtree Falls |
Aan het eind van de ochtend maak ik een mooie wandeling naar de Crabtree Falls. Een mooie wandeling naar de mooiste waterval tot nu toe. Hierna rij ik verder over de Blue Ridge Parkway. Aan het begin van de middag eet ik op een mooi uitzichtpunt de gisteren gekochte muffins. Een eenvoudige lunch, maar de omgeving maakt het tot een bijzondere ervaring.
Aan het begin van de middag ben ik bij de Linville Falls. Ook hier maak ik een mooie wandeling. Bij de verschillende watervallen ontmoet ik leuke mensen met wie ik mooie gesprekken voer. Tegen de tijd dat ik weer bij de auto ben is het half drie. Als ik het adres van de lodges waar ik vanavond zal slapen invoer zie ik dat het nog ruim vier uur rijden is. Dat wil zeggen, als ik de snelweg neem. Tijd dus om de Blue Ridge Parkway te verlaten. Over de Interstate 81 rij ik naar het noordoosten. Bij Buchanan verlaat is de I-81. Het is dan inmiddels half zeven en volgens Maps.me is het dan nog ongeveer een half uur rijden naar de Peaks of Otter Lodge. Omdat ik niet zeker weet of er bij de Lodges een restaurant is en zo ja, of het restaurant nog open is tegen de tijd dat ik daar ben besluit ik in Buchanan te gaan eten. Maar dat blijkt minder eenvoudig dan gedacht. Als ik een uithangbord van een restaurant zie parkeer ik mijn auto even verderop en loop terug naar het restaurant. Dat gesloten blijkt te zijn. Een man die bij zijn auto staat vertelt mij dat het restaurant tegenwoordig al om zes uur sluit omdat er te weinig gasten komen. Volgens de man is er steeds minder te doen in het dorp en zal het niet lang meer duren voordat ze de stoep op komen rollen. Volgens de man is er verder alleen een Burger King in het dorp. Daar ga ik dan maar eten. Na een fastfood maaltijd rij ik het laatste stukje naar de lodges waar ik om acht uur aankom. Na mij even opgefrist te hebben ga ik voor een drankje en een leuk gesprek naar de bar van het hotel. Ik drink een biertje en maak een praatje met de enige andere gasten aan de bar, een gepensioneerde rechter en zijn vrouw. Maar als ook die vertrokken zijn en de barvrouw al druk aan het opruimen is ga ik naar mijn lodge.
Vandaag gereden afstand: |
Hotel: |