Kampie.info

Reisverslag Verenigde Staten
(Het diepe zuiden en grote steden)



Luray - Washington

Van alle Amerikaanse staten heeft Virginia misschien wel het meeste historische materiaal te bieden uit de tijd tot het midden van de negentiende eeuw, van Colonial Williamsburg tot Monticello, het huis van Thomas Jefferson. Tijdens de Burgeroorlog was Virginia, door zijn slavenhouders, zijn grootte en zijn strategische ligging één van de leidende staten. De hoofdstad van de Zuidelijken werd in Richmond gevestigd en veel van de grote slagen in de oorlog vonden plaats in Virginia (Manassas, Fredericksburg etc.) Virginia bestaat eigenlijk nog steeds uit twee delen. Het noordelijke deel van de staat, tegen Washington DC aan, bestaat vooral uit suburbs en slaapsteden voor mensen die in de hoofdstad werken. Het zuidelijke deel is onmiskenbaar deel van het zuiden van de Verenigde Staten, zowel qua natuur als qua mensen.

De staat heeft de bezoeker erg veel te bieden. Behalve alle historische trekpleisters is ook de natuur van Virginia de moeite waard. Die biedt een ruime variatie, van de stranden van Virginia Beach en de moeras-achtige gebieden langs de kust, tot de bergketen in het westen van de staat, waar Shenandoah National Park ligt. Terwijl de regio rondom Washington modern en overontwikkeld is, ligt de westelijke punt al helemaal in het gebied van de Appalachians, een van de meest achtergebleven gebieden van de VS.


Links naar aanvullende informatie:

Boekenlijst

ESTA

Foto's

Tioga Tours

Woensdag 11 september 2019


Big Meadows Lodge (Luray)

Op deze bijzondere datum eindigt mijn rondreis per auto door de Verenigde Staten. Mijn vakantie eindigt nog niet, maar aan het eind van de dag zal ik in Washington bij huurauto inleveren bij het verhuurbedrijf.

Ik begin de dag rustig met een ontbijt bij de lodges. Hier valt het mij opnieuw op dat er veel wandelaars onder de gasten zijn. Kijkend naar de omgeving is dat niet zo vreemd. En van drie jonge vrouwen hoor ik dat Luray aan de Appalachian Trail ligt, die zij aan het lopen zijn. Zij lopen van lodge naar lodge. Vandaag betekent dat voor hen een wandeling van ruim 15 kilometer. Na het ontbijt ga ik bij mijn lodge op de veranda zitten lezen. Hier gaat ik in gesprek met 'de buurvrouw'. Als ik haar vertel dat ik uit Nederland kom reageert zij door mij te vertellen dat zij een vriendin heeft die in Wassenaar woont. De man van deze vriendin werkt voor de Verenigde Naties in Den Haag.

Om negen uur check ik uit en begin ik aan de laatste etappe met de Jeep. De zon schijnt dan al volop. Het kon wel weer eens een warme dag worden al is er volgens de buurvrouw een weersomslag voorspeld. Eerst rij ik nog een stuk over de Skyline Drive naar het noorden. Onderweg stop ik bij een picknickplaats voor een leespauze, maar wordt daar gek van grote aantallen kleine, maar zeer irritante vliegjes. Sneller dan gepland rij ik weer verder. Nadat ik de Skyline Drive heb verlaten maak ik nog twee tussenstops. Eén keer om foto's te maken en één keer om te lunchen.

Tegen half drie ben ik bij Washington. En daar waar ik tot nu toe bij alle steden volop Food, Lodge en Gas exits zag schijnen ze dat in Washington niet te kennen. Ik rij nog even rond op zoek naar een tankstation om de auto af te tanken, maar als ik die niet snel vind rij ik door naar Alamo om de auto in te leveren. Dan maar niet afgetankt, maar ik wil daar in elk geval niet pas na sluitingstijd aankomen. Het inleveren van de auto gaat heel eenvoudig. Al heb ik wel geluk. Want als ik aankom in er nog net één plek vrij in de kleine parkeergarage. Ik haal mijn spullen uit de auto. Vanmorgen heb ik nog een klein lijstje gemaakt van dingen die ik niet moet vergeten zoals het uit de middenconsole halen van een mapje waarin onder andere mijn paspoort zit en het van de vooruit halen van de telefoonhouder. Achteraf blijk ik toch één van die dingen vergeten te zijn. Gelukkig is het niet het mapje met mijn paspoort. Na de spullen uit de auto gehaald te hebben loop ik naar het kleine kantoortje. De medewerkster achter de balie vraagt of ik de Jeep kom inleveren. Ik antwoord hier bevestigend op en geef haar de sleutel. Als ik haar vertel dat ik de auto niet heb afgetankt zegt zij dat ze mij wel halverwege tegemoet zullen komen. Uiteindelijk zal Alamo geen extra kosten in rekening brengen omdat ik de auto niet heb afgetankt. Als ik haar vraag of er een taxistandplaats in de buurt is geeft zij aan dat dat niet het geval is. Maar volgens haar is het geen probleem om op straat een taxi aan te houden. Taxi's zijn in elk geval gemakkelijk te herkennen aan de rode kleur met de grijze streep over de zijkant. Maar op straat blijkt het toch iets lastiger om een taxi aan te houden. Er komt maar een enkele taxi voorbij rijden en die zitten allemaal al vol. Ik vraag een voorbijganger om advies. Volgens haar is aan de andere kant van het blok een busstation en een taxistandplaats. Ik loop in de aangegeven richting. Maar voordat ik daar ben zie ik een man bij een lege taxi staan. Het blijkt niet de chauffeur te zijn, maar hij weet wel waar de chauffeur is en roept die voor mij.


Demonstrant bij het Witte Huis

Even later ben ik in een taxi onderweg naar het hotel. In de taxi maak ik een praatje met de chauffeur en krijg vervolgens zijn levensverhaal te horen. Hij blijkt opgegroeid te zijn in Eritrea maar is jaren geleden gevlucht en in de Verenigde Staten beland. Hij vertelt me ook dat een vriend van hem in Nederland is beland. Hij zou ook graag naar Nederland willen omdat hij van zijn vriend hoort dat het leven hier beter is dan in de Verenigde Staten waar hij het leven als hard en zakelijk ervaart. Al zegt hij daar direct achter aan dat het leven in de VS altijd nog vele malen beter is dan het leven in Eritrea.

Nadat ik mijn spullen op de kamer heb gelegd loop ik het hotel weer uit en begin ik aan mijn eerste wandeling door de stad. Het duurt niet lang of ik ben bij het Witte Huis waar de vlag half stok hangt. Helaas lukt het mij niet om dicht bij het hek om het Witte Huis te komen. De straat is afgezet. Dat terwijl ik op het internet toch veel foto's heb gezien van toeristen die tegen het hek staand een selfie maken met het Witte Huis op de achtergrond. Is er iets aan de hand? Zou het met 11 september te maken hebben? Ik vraag het aan een politieagent. Hij vertelt met dat het niets te maken heeft met 9/11 maar dat de straat is afgezet omdat het hek om het Witte Huis wordt vervangen. Op mijn vraag of ik niet pech heb en net de verkeerde dag heb gekozen reageert hij ad rem door te zeggen 'no sir, you've picked the wrong year'. Na een praatje gemaakt te hebben met een paar demonstranten en een man die geld inzamelt voor kinderen in Haïti loop ik verder. Als het aan het begin van de avond gaat regenen ga ik terug naar het hotel. Na me omgekleed te hebben loop ik naar een gezellig uitziend café/restaurant vlakbij het hotel. En kennelijk is het een populaire zaak want het is er druk. Alle tafels zijn bezet en ook aan de bar is geen plekje vrij. Gelukkig komt er net een tafeltje vrij.

Na het eten loop ik terug naar het hotel waar ik een paar appjes verstuur, reageer op een paar Facebook berichten en plaats zelf nog een berichtje op Facebook voordat ik ga slapen.

Vandaag gereden afstand:
174 kilometer / 108 mijl

Hotel:
Comfort Inn DC Downtown / Covention Center
1201 13th Street NW
Washington