Kampie.info
Reisverslag Verenigde Staten
(Het diepe zuiden en grote steden)
New York
New York is de grootste stad van de Verenigde Staten van Amerika. Dankzij de leidinggevende en invloedrijke rol in handel, financiën, media, public relations, kunst, mode en educatie geldt zij als een van de belangrijkste wereldsteden. De stad wordt ook New York City of NYC genoemd om haar te onderscheiden van de staat New York, waarin zij ligt.
Oorspronkelijk werd het eiland Manhattan bewoond door indianen. Die kwamen in 1524 de Italiaan Giovanni da Verrazzano tegen, de eerste Europeaan die de haven van New York verkende. Maar het was de Engelsman Hudson die het gebied begin 17de eeuw in kaart zou brengen. Hij leende zijn naam trouwens aan de rivier die in New York uitmondt.
In 1621 kwamen de eerste Hollandse pelshandelaren aan op het eiland Manhattan. De Hollanders noemden de plaats Nieuw-Amsterdam. Het gebied waarin ze werkzaam waren heette Nieuw-Nederland. Peter Minuit, de gouverneur van Nieuw-Nederland kocht Manhattan in 1626 voor enkele snuisterijen over van de indianen. In 1664 veroverden de Engelsen het gebied. Na een korte periode in Nederlands bezit onder gouverneur Peter Stuyvesant, werd de stad tien jaar later voor de laatste keer aan de Engelsen overgedragen. Nieuw-Amsterdam werd voortaan de Province of New York genoemd, als eerbetoon aan de Duke of York, die er de macht had.
In 1898 werd uiteindelijk de moderne stad New York gevormd. De stad bestond voortaan uit vijf stadsdelen, waaronder Brooklyn, dat tot die tijd een onafhankelijke stad was. Vanaf de jaren ’20 kwamen heel wat Afro-Amerikanen uit de zuidelijke staten hun geluk in New York beproeven. In 1925 werd New York de stad met de meeste inwoners ter wereld. Vanaf de jaren ’30 verrezen de grote wolkenkrabbers, die New York zo typeren, uit de grond. De stad kende in de 20ste eeuw een grote groei.
|
Zondag 15 september 2019
Ik wordt wakker van een harde vrouwenstem en een geluid waarvan ik eerst, nog half slapend, denk dat een kind op vlak voor mijn deur met een bal aan het stuiteren is. Een blik op de wekker leert me dat het net half drie is. Nu ik goed wakker ben hoor ik dat het gebons niet het geluid is van een met een bal spelend kind, maar van iemand dat hard op een deur bonst. De vrouw is boos en eist dat iemand de deur open doet. Ze dreigt de politie te bellen als de persoon die kennelijk al op de kamer is de deur niet open doet. Even later keer de stilte terug. Kennelijk is de deur open gedaan. Ik draai me om een slaap verder.
 MTA MetroCard |
Na een eenvoudig ontbijt in het hotel (muffins en koffie) ga ik op pad voor mijn eerste dag in New York. Er is voor vandaag zonnig weer voorspelt en een middagtemperatuur van zo'n 35 graden. Ook voor mijn dagen in New York heb ik thuis in de Visit a City app een paar wandelingen door de stad uitgestippeld. De route die ik vandaag van plan ban te gaan lopen begint bij het Jacqueline Kennedy Onassis-reservoir, een buiten gebruik gesteld reservoir in Central Park. Gisterenavond heb ik uitgezocht hoe ik daar met de metro kan komen. Op het metrostation koop ik eerst een MetroCard en ga daarna op zoek naar het juiste perron. Maar dan kom ik er achter dat de metrolijn die ik wilde nemen vandaag niet rijdt. Het schijnt dat er in de weekenden met enige regelmaat lijnen uit de dienstregeling gehaald worden om onderhoud uit te kunnen voeren. Wat nu? Welke lijn moet ik dan nemen? Een vriendelijke medewerkster van MTA New York City Transit (een overheidsinstantie in New York het openbaar vervoer exploiteert) ziet mij zoekend rondkijken en vraagt me waar ik naar toe wil. Zij vertelt me niet alleen vanaf welk station ik moet vertrekken en welke lijn ik moet nemen, maar neemt zelfs de moeite om even met mij mee te lopen. Klasse! Mede dankzij haar hulp stap ik niet veel later dan gepland uit bij een metro station aan de oostkant van Central Park.
 Jacqueline Kennedy Onassis-reservoir |
Ik loop Central Park in in de richting van het Jacqueline Kennedy Onassis-reservoir. Maar voordat ik daar ben moet ik een paar om (delen van) het park lopende paden oversteken. En dat valt nog niet mee. Het is er haast net zo druk als op een om een grote stad lopende ringweg tijdens de spits. Veel fietsers, joggers en hardlopers. Een deel van deze laatste groep neemt deel aan een hardloopwedstrijd van 18 mijl (ca. 30 kilometer).
De rest van de ochtend dwaal ik door Central Park. Ik bekijk onder andere het Belvedère Castle, de Bow Bridge en de Bethesda Fountain. Maar bovenal kijk ik naar de mensen in het park. Hoogtepunt wat dat betreft is het bruidspaar dat trouwfoto's laat maken bij de Bethesda Fountain. Ik besluit mijn wandeling door het park met een bezoek aan Strawberry Fields. Wat mij betreft de enige tegenvaller van mijn ochtend in het park.
 Toegangskaartje voor de Top of the Rock |
Aan het begin van de middag loop ik Central Park aan de zuidkant uit en begin ik aan mijn wandeling door de stad. Ik begin mijn tocht door de stad met een bezoek aan de St. Patrick's Cathedral. En hoewel ik niet katholiek ben opgevoed steek ik hier een kaarsje aan voor mijn moeder die vandaag precies vier jaar geleden is overleden. Hierna loop ik naar het Rockefeller Center voor een bezoek aan 'The top of the Rock'. Hoewel de entree niet goedkoop is (inclusief een folder een belasting kost een kaartje 42,46 dollar) is het het geld wel waard. Vanaf de 'Top of the Rock' heb je een prachtig uitzicht over de stad. Zelf kan ik het niet vergelijk met andere uitzichtpunten zoals het uitzicht vanaf het Empire State Building omdat ik daar niet ben geweest, maar meerdere mensen wisten mij te vertellen dat je vanaf de 'Top of the Rock' het mooiste uitzicht hebt. Wat de eigenaren van het Rockefeller Center heel slim gedaan hebben is dat je wanneer je het gebouw verlaat in een ondergrondse winkelstraat van dezelfde eigenaren terecht komt. En om weer op maaiveld niveau te komen moet je altijd langs een deel van de winkels.
Rond half vijf ben ik weer naar het hotel. Voordat ik naar binnen ga, ga ik eerst bij een klein winkeltje naast het hotel naar binnen. Hier worden onder andere kaartjes verkocht voor een shuttle bus naar het vliegveld. Een kaartje voor een shuttle bus naar Newark kost hier 35 dollar. Dat is duurder dan de prijs die ik op sommige internetsites ben tegengekomen. Volgens de man in de winkel komt dat doordat de shuttlebus waarvoor hij kaartjes verkoopt mij bij het hotel zal oppikken terwijl je bij goedkopere shuttle bus naar een verzamelpunt moet lopen. Ik ga voor gemak en koop een kaartje voor de shuttle bus die mij aanstaande woensdag tussen 12.20 uur en 12.35 uur bij het hotel zal oppikken. Volgens de verkoper zal ik dan ergens tussen 14.30 uur en 14.45 uur bij de luchthaven zijn. Uitgaande dat ik om 15.00 uur (drie uur voor vertrek) op de luchthaven moet zijn komt dat goed uit. Wat ook goed uitkomt is dat ik tot 12.30 uur heb om uit te checken. Dat betekent dat ik woensdagochtend eerst nog de stad in kan gaan om me daarna vlak voor vertrek op de kamer te kunnen opfrissen en om te kleden.
Maandag 16 september 2019
 Staten Island Ferry |
Ook vanmorgen eet ik een paar muffins en drink ik een beker koffie in het hotel voordat ik op pad ga. Om half acht loop ik het hotel uit. Buiten loop in naar Pennsylvania Station waar ik de metro naar station South Ferry neem. Hier stap ik over op de veerboot naar Staten Island. Een naam die nog stamt uit de tijds dat Henry Hudson hier een Nederlandse handelspost stichtte en het eiland vernoemde naar de Staten-Generaal, het Nederlandse parlement. Niet dat ik naar Staten Island wil. Maar de veerboot naar Staten Island vaart vrij dicht langs het Vrijheidsbeeld en vanaf de veerboot het je een mooi uitzicht op de skyline van Manhattan. Getipt de Eric van de website newyork.nl en Eric's New York App neem ik aan boord direct de eerste trap naar boven. Op het bovendek loop ik direct door naar het achterdek. Volgens Eric heb je hier het beste uitzicht. En hoewel dat eerst niet lijkt te kloppen omdat je voordat de veerboot vertrekt tegen te grote vertrekhal aankijkt, blijkt het even later toch te kloppen. Wat Eric helaas niet voor mij heeft kunnen regelen is mooi licht om foto's te maken. Hoewel het nog vroeg is en de zon zich nog niet laat zien is er geen mooi licht voor het maken van foto's. Wel vaart de veerboot dicht genoeg langs Liberty Island om mooie foto's van het Vrijheidsbeeld te maken.
 Liberty Island |
Aangekomen op Staten Island loop ik direct naar de vertrekhal om de veerboot terug te nemen. Maar de eerst volgende laat ik aan mij voorbij gaan in de hoop de het licht later op de ochtend beter wordt voor het maken van foto's. Terwijl ik door de hal loop zie ik een agent met een hond. Elke passagier die een grote koffer bij zich heeft moet de hond aan de koffer laten ruiken. Ik loop naar de agent toe en vraag hem waar de hond naar zoekt; Drugs of explosieven? De man vertelt me dat de hond getraind is om explosieven op te sporen en voegt daar met een knipoog aan toe dat ik me dus geen zorgen hoef te maken als ik drugs bij me heb.
Iets voor tienen stap ik op weer op de Staten Island Ferry om terug te varen. Omdat het voordek tijdens de vaart gesloten is kies ik dit keer voor een plekje aan de zijkant van de veerboot om foto's te maken van de skyline van Manhattan en Lady Liberty. Het licht is iets beter maar dit keer vaart de boot lang niet zo dicht langs Liberty Island als op de heenweg. Al met al toch een geslaagde trip.
Terug in Lower Manhattan wil ik met een boot naar Ellis Island. Maar helaas blijken er geen tochten naar alleen Ellis Island aangeboden te worden maar alleen combinatie excursie waarbij je zowel naar Liberty Island als Ellis Island gaat. En die duren me te lang en ik hoef niet zo nodig het Vrijheidsbeeld in.
 FDNY Memorial Wall |
Na eerst nog even koffie gedronken te hebben bij Starbucks loop ik naar de World Trade Center site. Een plek die sinds 11 september 2001 een heel andere lading heeft gekregen. Zelf begin ik mijn bezoek aan de World Trade Center site met een bezoek aan de FDNY Memorial Wall. Op deze plek worden de 343 brandweerlieden die omkwamen bij de aanslag herdacht.
|
Reflecting Absence (Reflectie van afwezigheid) |
Hierna loop ik door naar het veel bekendere herdenkingsmonument; Reflecting Absence (Reflectie van afwezigheid). Met dit monument worden de slachtoffers van de aanslagen op 11 september 2001 en de bomaanslag op het World Trade Center in 1993 herdacht. Dit monument, ontworpen door Peter Walker en de Israëlisch-Amerikaanse architect Michael Arad, bestaat uit een veld met bomen die worden onderbroken door de "voetafdrukken" of grondvlakken van de Twin Towers. Eeuwig stromend water vult de voetafdrukken, waarop zich langs vier zijden een gedenksteen bevindt met de namen van de slachtoffers. Ik vind het een mooi, ingetogen monument waarbij het constante geluid van stromend water het geheel compleet maakt. En zo te zie en vooral te horen ben ik niet de enige die onder de indruk is. Mensen lopen respectvol om de twee waterbakken die de plaatsen markeren waar vroeger de Twin Towers stonden en praten op gedempte toon met elkaar.
 9/11 Memorial Museum |
Mijn '11 september rondje' sluit ik af met een bezoek aan het 9/11 Museum, een museum dat volledig is gewijd aan de gebeurtenissen rond de aanslagen van 11 september 2001. En ik ben niet de enige die het museum wil bezoeken. Er staat een lange rij voor de kassa. Als een echt kuddedier sluit ik aan in de rij wachtenden. Maar dan wijst een medewerkers mij op de snelle rij waar je gebruik van kunt maken als je al een kaartje hebt. Ze vertelt erbij dat er aan de andere kant van het gebouw kaartjesautomaten staan. Ik neem de gok een loop naar de andere kant van het gebouw. Hier staan inderdaad meerdere kaartjesautomaten en bijna geen toerist. In elk geval geen rij wachtende toeristen. Ik koop een kaartje bij de automaat en loop weer naar de andere kant van het gebouw. Met een vriendelijk knikje naar de medewerkster die mij op deze mogelijkheid wees loop ik via de snelle rij, die eigenlijk geen rij is, het museum in. Net als buiten bij het herdenkingsmonument valt mij ook hier in het museum direct op dat de bezoekers duidelijk onder de indruk zijn. En wordt niet gelachen of luid op luide toon gesproken. Bijzonder indrukwekkend vind ik de restanten van 'Ladder 3', een brandweerauto die is ingezet bij bluswerkzaamheden en de fotogalerij met foto's van alle slachtoffers. Na een uur door het indrukwekkende museum gelopen te hebben loop ik weer naar buiten.
 World Trade Center Transportation Hub (Oculus) |
Tijd voor iets heel anders. Ik steek de weg over om naar het futuristisch vormgegeven World Trade Center Transportation Hub (ook wel bekend als de Oculus) te lopen. Terwijl ik over de stoep naar de Oculus loop wordt ik voorbij gereden door een snel rijdend zwart busje dat met piepende banden stopt voor een van de ingangen. DE zijdeur van het busje gaat open en een team zwaarbewapende agenten (een arrestatieteam?) loop de Oculus in. Voor mij een moment om te besluiten eerst maar wat foto's van de buitenkant te maken voordat ik zelf naar binnen ga. Na zo'n tien minuten komen de agenten weer naar buiten. Ze hebben niemand bij zich en stappen weer ik het busje dat daarna rustig weg rijdt. Geen idee wat er aan de hand was, maar het was wel even schrikken.
Na de Oculus uitgebreid van alle kant op de foto gezet te hebben loop ik via St. Paul's Chapel naar het beursgebouw op Wall Street. Als ik een bewaker vraag of het ook mogelijk is om naar binnen te gaan vertelt hij dat sinds de aanslagen op 11 september 2001 in principe geen bezoekers meer worden toegelaten. Alleen als je uitgenodigd wordt door iemand die op de beursvloer werkt mag je als bezoeker nog naar binnen.
 Onder de Brooklyn Bridge |
Vanaf Wall Street loop ik naar de Hudson rivier. Het volgende dat ik vandaag wil bekijken is de Brooklyn Bridge en het lijkt mij logisch dat ik daarvoor bij de rivier moet zijn. Bij de rivier aangekomen loop ik in de richting van de brug. Hoe dichterbij ik kom, hoer meer ik onder de indruk raak van deze beroemde hangbrug. Maar ook begin ik mij af te vragen hoe ik op de ver boven de rivier en het wegdek hangende brug kom. Ik zie nergens een trap. Opnieuw blijk ik me tijdens deze reis verkeken te hebben op de grootte van bepaalde dingen in de Verenigde Staten. Om bij de voet van de brug te komen moet ik eerst weer een stuk van de rivier aflopen. Op de brug is het druk. Erg druk. Vooral hordes toeristen. Het doet mij denken aan foto's die ik de laatste tijd voorbij zie komen op Facebook waarbij een foto van een toeristische attractie zoals die in een reisgids staat gezet wordt naast een foto van de werkelijkheid. Belangrijkste verschil is in de meeste gevallen dat er op de foto zoals die in de reisgids staat geen toerist te zien is terwijl je in werkelijkheid over de hoofden heen kunt lopen. Toeristen die niet alleen op het voetpad lopen, maar ook met enige regelmaat op het fietspad. Dit leidt tot boze reacties van fietsende New Yorkers. Ik loop heen en terug over deze beroemde brug. Hierna loop ik naar het al net zo beroemde Chinatown waar ik heerlijk eet bij een Chinees restaurant.
 Reflecting Absence (Reflectie van afwezigheid) |
Na het eten loop ik terug naar de Reflecting Absence. Ik ben benieuwd hoe dit herdenkingsmonument er bij kunstlicht uit ziet. Hebben de Amerikanen er, zoals alleen zij dat kunnen, met bonte verlichting een soort van kermisattractie van gemaakt of hebben ze zich in weten te houden? Het laatste blijkt het geval te zijn. Beide waterbakken worden verlicht met een mooie witte lichtbalk waarmee het vallende water van onderaf wordt verlicht.
Met de metro rij ik naar Pennsylvania Station. Vanaf dit inmiddels voor mij bekende station loop ik terug naar het hotel. Al met al was dit opnieuw een mooie dag in een bijzondere stad. Een stad die deels anders is dan ik mij vooraf had voorgesteld, maar dat maakt de stad niet minder boeiend en soms verrassend.
Dinsdag 17 september 2019
Na een nacht waarin ik pas laat in slaap gevallen ben wordt ik toch goed uitgerust wakker. Met een paar muffins en koffie van het hotel in mijn maag loop ik om acht uur het hotel uit. Gisterenavond het ik de wandeling door de stad die ik thuis in de Visit a City app heb gemaakt aangepast. Aan de ene kant heb ik een aantal plekken die ik vandaag wilde bezoeken laten vervallen omdat ik de laatste dagen heb gemerkt ik vaak tijd tekort kwam om alles te bezoeken. Aan de andere kant heb ik het programma juist verlengt en heb ik gisterenavond via Eric's New York App een Harbor Lights Cruise geboekt bij Circle Line.
 Grand Central Terminal |
Vandaag ga ik een deel van de stad verkennen dat relatief dicht bij het hotel licht. Ik begin de dag daarom niet met een ritje met de metro, maar met een lekkere wandeling naar het Chrysler Building. En gebouw waarvan ik lang dacht dat het vernoemd was naar het bedrijf Chrysler. Maar dat blijkt niet te kloppen. Het gebouw blijkt vernoemd te zijn naar Walter P. Chrysler, eigenaar van het gelijknamige autobedrijf. Vanaf het Chrysler Building loop ik door naar de vlakbij gelegen Grand Central Terminal, het hoofdtreinstation van New York. Aan de buitenkant ziet het gebouw er niet bijzonder uit, maar eenmaal binnen ben ik al snel onder de indruk van de schoonheid van het gebouw.
Ik vervolg mijn wandeling door New York met een bezoekje aan het verrassend leuke Bryant park. In het park ga ik een tijdje aan een tafeltje zitten genietend van de omgeving. Terwijl ik daar zit vang ik flarden op van gesprekken die voorbij lopende mensen voeren. Zoals de twee Afro-Amerikaanse mannen de luid discussiëren. Kennelijk hebben ze het over hoe het is om een depressie te hebben. Eén van de mannen zegt op luide toon 'Man I don't know what a depression is. I'm born black'. Ook vallen me een een tweetal verbodsborden in het park op. Op het eerste bord waarmee aangegeven wordt dat het verboden is om in het park te roken staat de tekst 'Smell flowers not smoke' en op een bord dat aangeeft dat het verboden is om het grasveld te betreden staat 'Lawn closed: The grass is resting today'.
 New York Public Library |
De rest van de dag dwaal ik door de stad waarbij ik onder andere de New York Public Library bezoek. Het eerste gebouw waarbij mijn rugzak niet alleen bij binnenkomst wordt gecontroleerd, maar ook als ik weer naar buiten ga.
Aan het eind van de dag loop ik naar het beroemde Flatiron Building om daar mooie foto's van te maken. Maar helaas ben ik er op het verkeerde moment van de dag. De zon schijnt fel en staat bijna recht achter het pand. Gelukkig hoef ik morgen pas tegen de middag te vertrekken naar het vliegveld. Nog alle tijd dus om morgen even terug te gaan. Voordeel van het mooie weer is dat het heerlijk toeven is in het vlakbij gelegen Madison Square Park. Iets waar niet alleen ik, maar zo te zien ook veel buurtbewoners van genieten.
Aan het eind van de middag loop ik terug naar het hotel. Hier blijf ik niet lang. Ik fris me even op en loop daarna weer naar buiten en loop in de richting van Pier 83 bij de Hudson rivier. Dit is het vertrekpunt van de twee uur durende Harbor Lights Cruise die ik geboekt heb bij Circle Line. Maar eerst nog even ergens iets eten. Vlakbij de rivier loop ik langs een soort foodmarkt. Dat lijkt me wel wat. Binnen zoek ik een lekker maaltijd bij elkaar en na afgerekend te hebben ga ik aan een tafel zitten. Naast me zit een Nederlands sprekend echtpaar met wie ik in gesprek kom. Na een lekkere maaltijd en een leuk gesprek loop ik even later door naar Pier 83.
 Circle Line Manhattan |
Tegen vijf uur, twee uur voor aanvangstijd van de cruise, ben ik bij Pier 83. Na eerst nog even in de buurt wat foto's gemaakt te hebben sluit ik mij aan bij de, op dat moment nog niet erg lange, rij wachtenden. Om zes uur gaat het hek open. Ik ben mooi op tijd aan boord van een van de twee cruiseschepen en ga op het bovendek op een stoel direct naast de reling zitten. Volgens mij een mooie plek voor het maken van foto's tijdens de rondvaart.
Om half zeven, een half uur eerder dan gepland, maakt de boot zich los van de kade en begint de rondvaart. Iets waar ik in eerste instantie niet blij mee ben. Ik wil foto's maken van het Vrijheidsbeeld en de skyline van Manhattan tijdens en na zonsondergang. Zijn we daarvoor nu niet te vroeg bij het Vrijheidsbeeld?
 Lady Liberty bij zonsondergang |
Dat blijkt mee te vallen. Juist doordat we iets vroeger vertrekken dan gepland, kan ik, terwijl we naar het Vrijheidsbeeld varen, de skyline van Manhattan fotograferen bij heel mooi warm licht van de ondergaande zon. En tegen de tijd dat we bij het Vrijheidsbeeld is het eerst nog vrij licht, maar als we even later voor een tweede keer dicht langs Lady Liberty varen kleurt de hemel mooi rood en gaat de lamp in de toorts net aan. Ook tijdens de rest van de rondvaart lukt het mij om een aantal mooie foto's te maken zoals foto's van de Brooklin Bridge bij zonsondergang en de skyline van Manhattan na zonsondergang. Tegen de tijd dat de rondvaart rond kwart voor negen eindigt is het donker. Maar dankzij de goede sensor in mijn camera en het vele kunstlicht op de wal lukt het mij om, uit de hand en met teleobjectief op de camera, een aantal mooie foto's te maken. Tevreden loop ik rond negen uur van de boot af. Ik geef de gids een fooi en bedank hem voor het feit dat hij tijdens de rondreis met enige regelmaat wees op mooie fotomomenten.
Na de rondvaart loop ik via Times Square terug naar het hotel. Als ik in het hotel inlog op het WiFi netwerk van het hotel ontvang ik een mailtje waarin gemeld wordt dat ik online kan inchecken voor de terugvlucht. Via de app 'Check my trip' lukt het niet, maar via een link in de mail naar de website van Lufthansa lukt het gelukkig wel.
Hotel: |