Reisverslag Vietnam
Fietsen in de Mekongdelta
De Mekongdelta is een groot gebied van rivieren en kanalen. Met een oppervlakte van zo'n 40.000 km2 is de Mekongdelta bijna net zo groot als Nederland. Door een combinatie van een gunstig klimaat, de door de Mekong aangevoerde vruchtbare aarde en het water van de Mekong is het een vruchtbaar gebied. Weelderige natuur wordt afgewisseld met rijsvelden en plantages waarop tropische vruchten geteeld worden.
Het landschap wordt doorsneden door sloten en water die niet alleen voor de aanvoer van water zorgen maar die ook gebruikt worden voor het vervoeren van goederen en personen. De vruchtbaarheid van het gebied heeft echter ook een keerzijde. Doordat er bijna geen gewas is dat hier niet wil groeien wordt steeds meer van de delta in cultuur gebracht en moet de oorspronkelijk natuur plaats maken voor intensieve landbouw. Mangrovebossen moeten plaats maken voor garnalenkwekerijen en oerwoud moet wijken voor plantages en kokospalmgaarden. Tegenwoordig is nog maar zo'n vijf procent van de delta bebost.
|
Donderdag 14 december 2017 - Fietsend en varend door de Mekongdelta
Op de fiets |
Op het begintpunt van de fietstocht staan op een parkeerplaats achter een kleine vrachtauto een rij ATB's voor ons klaar. Lijkt in orde. Maar ik schrik. Want alle fietsen die klaar staan hebben dezelfde - voor mij te kleine - framemaat. Dit terwijl ik vooraf contact gehad heb met Sawadee die op haar beurt weer contact opgenomen heeft met de verhuurder van de fietsen. Deze laatste heeft toegezegd dat hij voor mij een extra grote ATB zal regelen. Die zie ik niet staan. Is er iets misgegaan? Het blijkt mee te vallen. Als ik informeer naar de extra grote ATB blijkt deze nog voor in de vrachtauto te staan. De extra grote ATB wordt uit de vrachtautogehaald, het zadel hoger gezet en even later fiets ik gerustgesteld de eerste meters in Vietnam. Nog even het zadel iets hoger zetten en we kunnen wat mij betreft vertrekken. Als alle fietsen naar de wensen van de fietser zijn afgesteld beginnen we om 12.00 uur te fietsen.
Fietsend door de Mekongdelta |
In een voor mij vrij rustig, maar voor sommige groepsgenoten vrij stevig tempo fietsen we een half uurtje waarna we stoppen in een dorpje waar op dat moment een klein marktje is. Na een kwartiertje over de markt gelopen te hebben fietsen we verder. Nu in een nog rustiger tempo. Na weer een half uurtje fietsen stoppen we om te gaan lunchen. Al met al geen intensieve en lange fietstocht deze ochtend. Maar ja, door alle problemen met bagage zijn we dan ook later uit Ho Chi Minhstad vertrokken dan gepland en dus ook later begonnen te fietsen.
Na de lunch fietsen we verder. Volgens Thanh hebben zullen we vanmiddag nog ongeveer twintig kilometer fietsen. Maar als midden op een rechte weg een groepsgenote valt en haar knie bezeert wordt besloten om een kortere route te nemen naar de plek waar de bus op ons staat te wachten. Hier drinken we wat, laten we de fietsen achter en gaan met de bus naar het beginpunt van een boottochtje over de Mekong. Deels in een gemotoriseerde rondvaartboot, deels in kleine roeibootjes.
Varen in de Mekongdelta |
Rond zes uur zijn we bij de homestay waar we vannacht zullen slapen. Een eenvoudige maar mooie accommodatie. De term homestay doet misschien vermoeden dat we hier bij mensen in huis slapen, maar het is eigenlijk meer een klein hotel met mooie tweepersoonskamers. We hebben een uurtje om ons op te frissen voordat we om zeven uur gaan eten. Tot mijn verbazing kom ik er achter dat er ook op deze relatief afgelegen plek WiFi is. En zelf een vrij snelle verbinding. Ook later deze reis zal ik met enige regelmaat constateren dat op veel plekken waar we overnachten of stoppen voor een koffie- of lunchstop WiFi beschikbaar is. Net als in Nederland zie je dan ook veel jongeren die meer aandacht lijken te hebben voor de sociale wereld waar ze via hun smartphone toegang toe hebben dan de werkelijke wereld om hun heen. Veel van de smartphones die hier verkocht worden blijken overigens tweedhands, uit China geïmporteerde toestellen te zijn.
Olifantsoor |
Om zeven uur neem ik plaats aan een van de ronde tafels die voor ons gedekt zijn. De keuken van de homestay is duidelijk afgestemd op de wensen van toeristen, maar is aan de andere kant typisch Vietnamees. Zo is het hoofdgerecht vis. Olifantsoor Deze wordt verticaal opgediend in een houten standaard. Bij deze vis hoort velletjes rijstpapier en verse munt. Je eet het als volgt; Je pak een velletje rijspapier, plukt met de eetstokjes wat vis van de standaard en legt dat op het rijstpapier. Tot slot leg war verse munt op de vis en rol je het rijstpapier op. Zo heb je voor jezelf aan tafel een lekker hapje gemaakt. Leuk en lekker!
Lekker eten in een mooie omgeving bij vriendelijke mensen. Puur genieten zou je zeggen. Dat zou zo geweest zijn als het gedrag van een groepsgenoot mij geen plaatsvervangende schaamte had bezorgd. Terwijl alle anderen om zeven uur aan tafel zaten, komt zij pas ruim een kwartier later aanlopen. Op zich nog niets mis mee. Maar als even later het personeel begint met het afruimen van de tafels geeft zij op vrij hautaine wijze aan dat ze nog niet wil dat de tafel afgeruimd wordt. Vreselijk! Op zo'n moment schaam ik mij voor het gedrag van een groepsgenoot.
Na het eten drink ik met een aantal groepsgenoten nog een paar biertjes waarna in mijn kamer opzoek. Een kamer die ik hier deel met een andere alleenreizende mannelijke groepsgenoot terwijl ik het grootste deel van de reis een kamer voor mijzelf heb. Omdat er hier veel muggen schijnen rond te vliegen drapeer ik het muskietennet rond het bed. Die nacht heb ik geen last van muggen. Maar of dat door het muskietennet komt? Ik heb meer de indruk dat er in deze tijd van het jaar aar weinig muggen zijn. Door de warmte duurt het wel een tijdje voordat ik in slaap val, maar daarna slaap ik goed.
Vrijdag 15 december 2017 - Dag twee van de fietstocht
Vroeg in de ochtend wordt ik wakker van het harde geluid van de motor van een op de rivier voorbijvarende boot. Ik draai met nog een keer om en val weer in slaap. Als ik daarna weer wakker wordt is het half zeven. Na een snelle maar verfrissende douche pak ik mijn fotocamera en ga naar buiten. Ik maak een korte wandeling in de omgeving van de homestay. Hierbij kom ik onder andere langs een klein schaapswerfje en eindig ik in een klein dorpje. Nadat ik ben teruggelopen naar de homestay is het tijd om te ontbijten. Er wordt een op toeristen afgestemd ontbijt geserveerd. Nog heerlijk warme broodjes. Maar persoonlijk had ik hier liever een traditioneel Vietnamees ontbijt voorgezet gekregen.
Na het ontbijt vertrekken we met de boot naar het beginpunt van de tweede dag van de fietstocht. Maar niet nadat ik met het personeel van de homestay op de foto ben gezet. Want ook hier kijken ze erg op van het feit dat ik ruim twee meter lang ben. Met de boot steken we de Mekong over over. We varen langs een groot aantal viskwekerijen. Bij een van de viskwekerijen springen de vissen bijna uit het water op het moment dat ze gevoerd worden. Midden op de Mekong haalt een visser in een klein bootje het net binnen. Zo van een afstandje te zien heeft hij weinig gevangen. We stappen uit op de plek waar we gisteren in de boot zijn gestapt. We rijden met de bus de stad uit zodat we niet door het drukken stadsverkeer hoeven te fietsen. Aangekomen aan de rand van de stad stappen we op de fiets. Maar voor de zoveelste keer lopen we vertraging op. Dit keer omdat een groot aantal groepsleden het stuur van hun fiets hoger afgesteld wil hebben. Maar als dat gebeurd is kunnen we beginnen aan de tweede dag van de fietstocht.
Man aan het werk op een rijstveld |
Het is ideaal fietsweer. Windstil en licht bewolkt. We fietsen door een vlak en mooi groen landschap met veel rijstvelden. Wat mij opvalt is het grote aantal hangmatten dat ik onderweg zie. Sommige leeg, maar vele voorzien van een luierende Vietnamees. Bij veel winkels ligt de winkelier bij gebrek aan klanten in een hangmat. Alleen bij de kapperszaak ontbreekt een hangmat. Maar ja, bij gebrek aan klanten doet de kapper gewoon een dutje in de kapperstoel. Maar niet iedereen rust hier uit. Op de rijstvelden en mannen en vrouwen druk aan het werk. Hier in de Mekongdelta kunnen de boeren door de vruchtbare grond in combinatie met het gunstige klimaat drie keer per jaar rijst oogsten. Dit staat in schril contract met het noorden van Vietnam waar we later deze reis naar toe zullen gaan waar de boeren al blij mogen zijn met één goede oogst per jaar. Mannen en vrouwen lopen hier met lange stokken door de rijstvelden. De eersten die ik zie staan vrij ver van de weg af waardoor ik niet goed kan zien wat ze precies aan het doen zijn. Ze lijken af en toe met de stok in de grond te prikken. Maar wat daar het nut van is is mij niet duidelijk. Maar even later komen we langs een rijstveld waarop een man vlak naast de weg aan het werk is. En dan zie ik wat de boeren doen. Op plekken we de rijstplantjes dicht op elkaar staan wordt met de haakjes aan het uiteinde van de lange stok rijstplantjes uit de modder gehaald en die worden daarna op een kale plek in het rijstveld opnieuw in de modder gezet. Zo worden de rijstplanten gelijkmatiger verdeeld over het veld.
Bepakt en bezakt |
We fietsen ook vandaag weer in een vrij rustig tempo. Toch is het allemaal wat te zwaar voor een aan astma lijdende groepsgenoot die halfvege de fietstocht afstapt en achterop een bromfietsje plaatsneemt. Tegen enen zijn we bij de volgende stopplaats. Op het moment dat we daar stoppen ga ik er van uit dat het een tussenstop zal zijn en dat we na de stop weer verder zullen fietsen. Maar al snel kom ik er achter dat we al op het eindpunt van de tweede fietsdag zijn gekomen. De fietsen worden in de vrachtauto gezet. Als een del van de groep begint te morren krijgen we de keus om ofwel op de fiets, zo'n tien kilometer langs een drukke weg naar Can Tho te fietsen of met de bus naar Can Tho te rijden. Omdat het fietsen langs een drukke verkeersweg mij niet aantrekt kies ik ervoor om met de bus naar Can Tho te gaan. Later hoor ik van de groepsgenoten die ervoor kozen om op de fiets naar Can Tho te gaan dat het best meeviel met de drukte en dat het mooi was om over een hoge brug te fietsen.
Vorige | Volgende |