Kampie.info
Reisverslag Vietnam
Hanoi
Hanoi is het culturele centrum van Vietnam: Beroemd om haar koloniale hart, de kleurrijke markten, unieke theatervoorstellingen en talloze musea en tempels. In het levendige Hanoi valt altijd wel iets te beleven.
Hanoi is de hoofdstad van Vietnam, maar staat ook bekend om haar dorpse karakter. In het knusse oude centrum kun je heerlijk slenteren, shoppen en eten, en ook in de rest van deze aangename stad valt een hoop te zien en te doen. Neem bijvoorbeeld een duik in het luisterrijke verleden van Vietnam, bezoek een waterpoppenshow of ga een dagje de natuur in.
Het oude centrum van Hanoi is een kleurrijk ratjetoe van koloniale huizen, smalle steegjes, scootertjes en straatverkopers. Dit ouderwetse stukje Hanoi is al meer dan 1000 jaar oud en was vroeger al een levendige plek waar kooplieden en handelaren samenkwamen om zaken te doen. Het is het meest sfeervolle stukje van de stad, en achter de kleurrijke gevels gaan gezellige guesthouses schuil waar je voor een klein prijsje kan logeren. Trek zeker een halve dag uit om dit gezellige stadsdeel te bekijken. Sla willekeurige zijstraatjes in, snuffel tussen de souvenirs en bestel een heerlijk Vietnamees maal bij een van de stalletjes op straat.
|
Vrijdag 5 januari 2018 - Afscheidsdiner
 Portretten van Ho Chi Minh |
Als we vanuit Ha Long terugrijden naar Hanoi wordt het weer slechter naarmate we dichter bij Hanoi komen. Maar gelukkig is het als we - drie uur na vertrek uit Ha Long - aankomen in Hanoi droog. Zoals gebruikelijk tijdens deze vakantie loop ik nadat ik de sleutel van mijn kamer heb gekregen even naar mijn kamer om mijn reistas op mijn kamer te leggen om daarna direct weer naar buiten te lopen. De vorige ben ik naar het centraal gelegen Ho Hoan Kiem meer gelopen. Dit keer loop ik de andere kant op en loop ik naar de oude wijk. Na de rust van Ha Long Bay moet ik weer even wennen aan de drukte en hectiek in een Aziatische stad als Hanoi. Met verbazing kijk ik naar de chaos om mij heen. Ongelofelijk dat er niet meer aanrijdingen gebeuren. Het lijkt te komen doordat er geen regels zijn en iedereen daarom goed op andere weggebruikers let.
Op straat valt het mij op dat daar waar ik tot nu toe tijdens deze reis weinig gezien heb van 'verering' van Ho Chi Minh en hier in Hanoi veel portretten van deze voormalige leider van het land te koop worden aangeboden.
 Bach Ma tempel |
Om een doel te hebben tijdens mijn wandeling door de oude wijk loop ik in de richting van Bach Ma tempel. Hoewel grote delen van de tempel gebouwd zijn in de 18de eeuw, is deze volgens sommigen de oudste tempel in Hanoi.
Na de (vrij toegankelijke) tempel bekeken te hebben loop ik via de markt verder door de oude stad. Ineens sta ik voor een tempel die niet op mijn kaartje staat (bij het uitzoeken van de foto's kom ik er na de reis achter dat dit de Chua Cau Dong tempel was). Als ik naar binnen ga zie ik dat in de tempel een monnik zit te bidden. Terwijl hij zijn mantra's opzegt slaat hij met een stok ritmisch op een houten trommel en af en toe op een bel. Mede omdat er op dat moment verder niemand aanwezig is in de tempel een erg mooie ervaring en een moment waarop ik blij ben met de stille stand op mijn camera.
Tegen half zes ben ik terug in het hotel. Nog voldoende tijd om me even op te frissen voordat we om half zeven met de groep uit eten gaan. Thanh neemt ons mee naar een restaurant in de oude stad. Eerder op de dag is in de bus geld opgehaald voor Thanh's fooi. De vraag is alleen nog wie hem dat gaat geven. En het daarbij horende praatje gaat houden. En zoals wel vaker gebeurd in dit soort situaties wordt er mijn kant op gekeken. Om zijn groepsgenoten die vinden dat ik de aangewezen persoon ben omdat ik een goede bent heb met Thanh nadat Thanh Nham en ik in Dong Van samen een Hop Pot hebben gegeten. Anderen vinden mij een logische keuze omdat ik normaal gesproken wel goed uit mijn woorden kom. Bij gebrek aan andere vrijwilligers stem ik in.
 Cadeauwinkel |
Op het moment dat ik in het restaurant ga staan en me tot Thanh richt weet ik nog niet meer dan dat ik het kort wil houden en wil beginnen met de door Thanh vaak gebruikte uitdrukking die klinkt als 'oich oi joi' Maar als ik in het restaurant om mij heen kijk zie ik allemaal foto's van plaatsen waar we geweest zijn maar dan in betere omstandigheden. Dat wil zeggen zonder mist en regen. Ik bedank Thanh daarom voor alle keren waarop hij ons heeft vertelt hoe mooi het ergens kan zijn op een ander moment. Ook bedankt ik hem voor zijn persoonlijker verhalen zoals het verhaal over zijn ouders die tijdens de Vietnamoorlog hun huis uit moesten vluchten en de bergen in trokken. Tot slot bedank ik hem voor al zijn inzet.
Na het eten loop ik terug naar het hotel waar ik probeer online in te checken om me zodoende te verzekeren van stoelen met extra beenruimte op beide vluchten. Voor de vlucht van Istanbul naar Schiphol lukt mijn plan, maar helaas blijkt het niet mogelijk om online in te checken voor vluchten die vanaf de luchthaven van Hanoi vertrekken.
Zaterdag 6 januari 2018 - Laatste dag in Vietnam
 Genieten op een benkje bij het meer |
Na (voorlopig) voor de laatste keer in een Vietnamees hotel ontbeten te hebben loop ik terug naar mijn kamer en begin ik aan de voorbereidingen voor de terugreis. In pak mijn reistas in, stop spullen die ik vandaag overdag nodig denk te hebben in mijn dagrugzak en stop de kleren die ik tijdens de terugvlucht wil dragen in een plastic tas. Bij de receptie geef ik mijn bagage af en check ik voor de laatste keer tijdens deze reis uit. Ik loop Hanoi in. En net als de eerste middag in Hanoi loop ik vanuit het hotel langs de Sint Josef kathedraal naar het Ho Hoan Kiem meer. En ook net als de eerste keer neem ik bij het hip ogende terrasje aan het meer plaats aan een tafeltje. Dit keer werk ik mijn dagboek bij onder het genot van een lekkere kop koffie.
 Jongen rijdt in een speelgoedtank |
Als mijn dagboek weer helemaal bij is, is de koffie op. tijd om af te rekenen en verder te lopen.
Ik ben van plan om naar de Franse wijk te lopen. En terwijl ik in die richting loop valt het mij op dat meerdere straten in de buurt van het meer vandaag zijn afgesloten voor gemotoriseerd verkeerd. Dat wil zeggen, het normale gemotoriseerde verkeer. De straten zijn vandaag het terrein van voetgangers en verhuurders van kleine elektrische voertuigen voor kinderen. Ik schrijf bewust voertuigen en niet auto's omdat er uit meer types voertuigen gekozen kan worden. Zo zie ik zelfs een klein jongetje trots rondrijden in een tank voorzien van de Vietnamese vlag. Het is op deze zaterdag zo leuk op deze autoloze straten bij het meer ik ik hier veel langer rond blijf lopen dan ik vooraf van plan was. Er terwijl ik hier rondloop realiseer ik mij hoe fijn het is om ergensrond te lopen zonder toeternde auto's, luid knetterende brommers en uitlaatgassen. En ja, dan neem je voor lief dat je in plaats daarvan uit moet kijken voor inderen die in electrisch speelgoed de straten nu onveilig maken. Dat wil zeggen, de kinderen die in een uitvoering zitten waarmee ze zelf moeten sturen. Voor kleinere kinderen zijn er ook uitvoeringen die door een van de ouders van afstand bestuurd kunnen worden. Niet dat dat voor het rijdgedrag veel uitmaakt.
 Dagje uit in Hanoi |
Als ik verderloop zie ik een groepje traditioneel geklede vrouwen die door twee fotografen gefotografeerd worden. De dames vinden het geen enkel probleem dat ik er als derde fotograag bij kom stasan. In tegendeel. Bereidwillig poseren ze ook voor mijn camera. Wle willen ze weten waar ik vandaan kom en wat ik hier doe. Om mijn beurt wil ik graag weten waar deze dames vandaan komen, maar helaas spreken de dames (en de fotografen) maar gebrekkig Engels en ik totaal geen Vietnamees. Als ik het goed begrijp komen de vrouwen uit een dorpje in de omgeving en zijn ze een dagje uit in Hanoi.
Het ordt een topdag qua fotografie als ik even later een grote groep jongeren zie dansen op het plein voor het beeld van keizer Ly Thai To. En ook vandaag zijn er weer veel skateboardende jongeren actief op datzelfde plen.
 Auto onderdelen |
Na mij helemaal uitgeleefd te hebben loop ik door naar de Franse wijk. Maar in dit geval blijkt de reis (de wandeling er naar toe) mooier dan de bestemming (de Franse wijk). De kleine tempel waar ik naar toe loop blijkt gesloten in verband met verbouwing en ook verder spreekt de buurt waar ik ben mij niet echt aan. Wel kijk ik mijn ogen uit als ik weer terugloop in de richting van het meer. Ik loop kennelijk in een buurt war veel garages zijn. Dit wil zeggen, veel plekken waar op straat aan auto's en brommers gesleuteld wordt door mensen die grote hoeveelheden tweedehands onderdelen op voorraad hebben.
Ik loop terug naar de heerlijk rustige autovrije straten bij het meer. Onderweg koop ik bij een bakker erij een paar broodjes en drink ik op een tarrasje en glas heerlijke, verse, koele lemmon juice.
Vaak duurtzo'n laastet dag van een reis voor mijn gevoel vrij lang, maar deze dag vliegt voorbij. En voordat ik het weet is het tijd om terug te gaan naar het hotel. In het hotel fris ik mij een beetje op in het toillet en trek ik de schone, frisse kleren aan die ik vanmorgen in een plastic tas heb gestopt.
Dan is het tijd om aan de laatste busrit van deze vakantie te beginnen, de rit naar het vliegveld.
| Vorige | Volgende |