Kampie.info

Reisverslag Vietnam



Hué

De Vietnamese stad Hué was tussen 1802 en 1945 de keizerlijke hoofdstad van het land, en dat is nog goed te zien. De stad staat bomvol overblijfselen uit het oude Vietnam, en daarom is Hué zeker een bezoek waard. Het historische centrum staat op de Werelderfgoedlijst van UNESCO en het voormalige paleis en de keizerlijke graven zijn nog steeds de mooiste plekken van de stad. De bekendste bezienswaardigheid van Hué is Tu Cam Thanh, ofwel de Verboden Stad. Vroeger was dit enorme complex vol rijkversierde hallen, tempels en paviljoens het domein van de keizers en hun gevolg. Het was lange tijd streng verboden voor de gewone sterveling, maar inmiddels kun je ook als toerist door de bijzondere ruimtes dwalen. Het mooiste deel van deze ommuurde citadel is de To Mieu Tempel, die zich in de zuidwestelijke hoek van het complex bevindt. Helaas is de keizerlijke rijkdom niet in volle glorie te bewonderen, omdat een groot deel het complex verloren is gegaan tijdens bombardementen in de oorlog. Bekijk bijvoorbeeld overblijfselen van de Verboden Paarse Stad, het privé verblijf van de keizer. Ongeveer 20 van de 148 gebouwen zijn gespaard gebleven.


Links naar aanvullende informatie:

Foto's

Tijdtafel

Vietnamoorlog

Vlag


Externe links:

Columbus Travel

Landenweb

Vietnam startpagina

Vietnam voor beginners

Wikipedia

25 december 2017 - Naar de Verboden Stad

Hué
Verkopers van belegde broodjes

Het begint een standaard routine te worden. Na aankomst in een hotel wachten totdat ik van Thanh de sleutel van mijn kamer krijg, mijn tas op de kamer leggen en direct daarna weer naar buiten lopen. Zo ook na aankomst in Hué. Direct na aankomst bij het een eindje buiten het centrum gelegen hotel loop ik door de starten van Hué. Ik wil profiteren van het mooie weer en de tijd die ik nog heb voordat het donker wordt. Met stevige pas loop ik in de richting van de Citadel. Mijn bedoeling is om te profiteren van het mooie weer en voordat het donker wordt de Citadel te bezoeken.

Rond kwart voor vier ben ik bij de Citadel. Ik loop het 520 hectare grote op de noordoever van de Huong Giang gelegen terrein op en koop een kaartje voor de midden in de Citadel (Buitenstad) gelegen Koningsstad (de Binnenstad). Ik heb nog ruim een uur de tijd om deze oude Verboden Stad te bekijken voordat de poorten sluiten. Tijd die ik ook wel nodig blijk te hebben gezien de uitgestrektheid van het terrein en het vele moois dat er te zien is. Iets na vijven verlaat ik de Koningsstad via de aan de oostkant van de stad gelegen Poort van de Menselijkheid.

's Avonds ga ik in de buurt van het hotel eten bij Lien Hao. Een vegetarisch restaurant dat in de Lonely Planet wordt aangeraden. Maar kennelijk hanteer ik andere criteria dan de recensenten van de Lonely Planet, want ik vind het eten niet bijzonder.

Dinsdag 26 december 2017 - Citytour door en om Hué

Lang Gia Long
Lang Gia Long

Na een matig ontbijt (voor het eerst tijdens deze reis) meld ik mij om half acht bij de bus voor een kleine citytour. In de bus geeft Thanh ons de leus om ofwel naar een gerestaureerde tombe te gaan waar veel toeristen komen ofwel naar een niet gerestaureerde, nog in originele staat verkerende tombe waar weinig toeristen komen. Ja, hij weet het goed te brengen 'onze' Thanh. En op basis van het beeld dat Thanh schetst van beide opties kiest een grote meerderheid van de groep voor de niet gerestaureerde tombe met weinig toeristen. En dus rijde we even later door de regen naar de zo'n 18 kilometer ten zuiden van de Citadel gelegen graf van keizer Lang Gia Long (reg. 1802 - 1820). Bij Lang Gia Long zijn we de enige toeristen. En de combinatie van de regen en algen op de stenen zorgen er voor dat sommige stenen spekglad zijn. Het duurt niet lang of een aantal groepsgenoten bekijken de gladde stenen van heel dichtbij.

Na het bezoek aan de tombe van Gia Long rijden we naar de in het zuiden van Hué gelegen Pagode van de Hemelse Moeder, Chua Thien Mu. De in 1601 gebouwde boeddhistische tempel staat vooral bekend vanwege een monnik die hier in 193 woonde, Thich Quang Duc. OP 11 juni 1963 reed lied de toen 73-jarige monnik zich in een Austin naar een druk kruispunt in Saigon rijden. Hier ging hij in lotushouding midden op het kruispunt zitten waarna zijn begeleiders hem met benzine overgoten. Thich Quang Duc stak hierna zichzelf in brand als protest tegen de vervolging van boeddhistische monniken door president Diem. De oude Austin staat nog steeds in een garage bij de tempel en achter op het terrein bevindt zich de grafstoepa van Thich Quang Duc.

 

Drakenboot
Twee koppige drakenboot

Vanaf het klooster varen we in een tweekoppige drakenboot terug naar het centrum. Hier aangekomen loop ik naar het hotel om me even op te frissen en uit te rusten. Om twaalf uur moeten we allemaal uitgecheckt zijn en aan het eind van de middag zullen we met de bus naar het station gaan waar we op de nachttrein naar Hanoi zullen stappen. Nadat ik heb uitgecheckt loop ik naar buiten met het idee om eerst ergens te gaan lunchen en daarna nog wat door de stad te lopen. Het eerste lukt. Ik vind een leuk eettentje waar ik zittende op een klein plastic stoeltje aan een laag plastic tafeltje lunch. Op de kaart zie ik dat ze ook broodjes 'to take away' verkopen. Ik neem me voor om op de terugweg naar het hotel hier langs te gaan om eten voor in de trein te kopen. Als ik na de lunch wat door de stad wil gaan lopen begint het hard te regenen. Net op dat moment loop ik langs een leuk uitziende bar. Ik ga naar binnen en zie dat ik niet de enige toerist ben die hier schuilt voor de regen. Ik vind een plekje op een kruk bij het raam. Bestel een kop koffie en begin mijn dagboek bij te werken. Ik heb dan nog steeds het idee om weer verder lopen als het weer droog wordt. Maar als de koffie op is en mijn dagboek helemaal bijgewerkt regent het nog steeds hard. In pak mijn tablet en lees verder in het boek dat ik aan het lezen ben met de titel 'Bericht uit Vietnam. De rest van de middag breng ik lezend en koffiedrinkend door in deze toeristenkroeg. Tegen half vier loop ik terug naar het hotel. Maar eerst nog even broodjes halen bij het tentje waar ik eerder op de dag heb gelunched. Maar als ik daar aankom zie ik dat de zaak gesloten is. Gelukkig vind ik even verderop een zaak die open is en waar ze ook broodjes 'to take away' verkopen.

Om vier uur vertrekken we met de bus naar het station. Een kort ritje. En geheel tegen mijn verwachting in komt de trein keurig volgens dienstregeling op tijd aan op het station van Hué.

Vorige Volgende