Reisverslag Vietnam
Naar Ho Chi Minhstad (Saigon)
Als je naar Vietnam wilt heb je in grote lijnen de keuze tussen vliegen aar Hanoi in het noorden of Ho Chi Minhstad (het voormalige Saigon) in het zuiden. De rondreis van Sawadee begint in het zuiden en dus ben ik naar Ho Chi Minhstad gevlogen. Doordat Ho Chi Minhstad een groter vliegveld heeft dan Hanoi gaan er meer vluchten naar Ho Chi Minhstad dan naar Hanoi. Daar staat tegenover dat een ticket naar Hanoi vaak goedkopen is. Een ander groot vliegveld in Vietnam is dan in Da Nag, maar dit vliegveld heeft vooral geode verbindingen met andere luchthavens in Azië en niet met Europa, maar als je al in Azië bent is ook dit zeker een goede optie.
|
Woensdag 13 december 2017 - Eindelijk naar Vietnam
Even na middernacht haalt een busje van Turkish Airlines ons op bij het hotel en brengt ons naar de luchthaven Istanboel Atatürk. Bij de securetiecheck moet mijn fotorugzak open. De beveiligingsmensen hebben op de scan gezien dat er losse batterijen in de rugzak zitten en willen deze zien. Als ik ze de batterijen (reserve batterijen voor mijn fotocamera) laat zien is het goed en mag ik door.
We zijn ruim voor vertrek op de luchthaven en ik besluit om de wachttijd te veraangenamen door een kop koffie te gaan drinken bij Starbucks. Ik vind een plekje in een lekkere luie stoel in een mooie schone hoek van de Starbucks met uitzicht op de lager gelegen winkels in de vertrekhal. Maar net als ik wil beginnen om mijn dagboek bij te werken vraagt een medewerker van Starbucks of ik ergens anders wil; gaan zitten omdat de hoek waar ik zit schoongemaakt moet worden. En dus verhuis ik van mijn mooie schone plekje met een lekkere stoel naar een ander deel van de Starbucks. Dat wordt een plekje op een slecht zittende stoel aan een smerig tafeltje vol rommel. Volgens mij hadden ze beter dit deel kunnen gaan schoonmaken
Dit keer is geen sneeuw, ijzel of andere vormen van slecht weer die voor vertraging zou kunnen zorgen. En dus vertrek ik een paar uur later naar Vietnam. Er is echter nog één klein probleem dat opgelost moet worden.
Bij het inchecken op Schiphol is het mij niet gelukt om op deze vlucht een stoel met war meer beenruimte te krijgen. En aangezien ik niet tussen twee normale stoelen in de economyclass pas is dat een probleem. In het vliegtuig vraag ik een stewardess of zij iets voor mij kan regelen. En dat blijkt zij te kunnen. Een passagier, een kleine Vietnamese vrouw blijkt bereid om met mij van plek te wisselen. Ik kom nu op rij 24 zit zitten. Dit is de eerste rij na een tussenschot. Een zogenaamde 'balcony seat'. En dus vlieg ik dankzij de inzet van de stewardess en de medewerking vaneen medepassagier toch nog redelijk comfortabel van Istanbul naar Ho Chi Minhstad, een vlucht van ongeveer elf uur.
Na een probleemloze vlucht landen we rond 16,15 uur in Hanoi. Hier verlaat een deel van de passagiers het vliegtuig waarna een schoonmaakploeg het vliegtuig binnenkomt. Als de schoonmaak- en opruimwerkzaamheden klaar zijn mogen de nieuwe passagiers instappen. Dit zijn er minder dan er zijn uitgestapt en gelukkig maakt geen van de net ingestapte passagiers aanspraak op mijn stoel met extra beenruimte. En zo begin ik redelijk comfortabel aan de laatste etappe van de vlucht, een vlucht naar Ho Chi Minhstad (Saigon) waar de rondreis door Vietnam dan eindelijk kan beginnen.
![]() Visum Vietnam |
Rond half acht landen we op de in het noorden van Ho Chi Minhstad gelegen internationale luchthaven Tân Sơn Nhất. Al snel kan ik mijn tas van de bagageband pakken en doorlopen naar de douane. Hier zet een ijverige ambtenaar een aantal stempels in mijn paspoort. Maar als het iets in mijn paspoort wil schrijven weigert zijn pen. Ik geef hem een fineliner. Daarmee gaat het beter.
Buiten staat de gebruikelijk groep taxichauffeurs, hotelmedewerkers en tourleiders. Een van hen is Thanh, onze Vietnamese reisbegeleider. Als eerste van de groep meld ik mij bij Thanh en dan is het wachten op de rest van de groep. Één voor één komen mijn groepsgenoten naar buiten. Een paar groepsgenoten moeten nog een visum regelen, maar ook zij komen vrij snel naar buiten. Dan is het wachten op de laatste groepsgenoten. Dat duurt wat langen. Wat blijkt, een deel van de bagage is niet aangekomen. Na alle formaliteiten afgehandeld te hebben sluiten zij zich ook bij de rest aan. En dan is er nog die groepsgenoot die een koffer van zijn dochter heeft geleend. Een koffer die hij niet op slot heeft gedaan, maar die nu wel op slot zit. Probleem is dat hij de cijferscode niet kent. Tijdens het wachten probeert een andere groepsgenoot het slot open te krijgen, maar als iedereen er is is dat nog niet gelukt.
![]() Mijn kamer in het Victory hotel |
Als de groep compleet is gaan we met de bus naar het Victory Hotel. Een rit van ongeveer drie kwartier. In de bus stelt Thanh zich voor en vertelt al een aantal dingen over de reis. Aangekomen in het hotel deelt hij snel de sleutels van de kamers uit. Ik ga naar mijn (onverwacht grote) kamer. Zet mijn tas in een hoek, pak mijn camera en ga weer naar buiten. Maar voordat ik de omgeving ga fotograferen eerst een geld opnemen bij de ATM schuin tegenover het hotel. Mijn bankpas wordt niet geaccepteerd, maar mijn creditcard wel. Omdat ik geen zin heb om op zoek te gaan naar een ATM waar ik met mijn bankpas geld op kan nemen gebruik ik mijn creditcard.
Na een klein stukje door de buurt gelopen te hebben en de eerste foto's in Vietnam gemaakt te hebben (uiteindelijk zal ik tijdens de hele rondreis bijna 9.000 foto's maken) ga ik terug naar mijn kamer. De me gedoucht te hebben leg ik wat spullen voor morgen klaar en naar bed. Het kost mij een tijdje om in slaap te vallen, maar daarna slaap ik goed in een heerlijk bed.
Vorige | Volgende |